وزارت ترس

وزارت ترس ( به انگلیسی: The Ministry of Fear ) نام رمانی است که توسط گراهام گرین، نویسندهٔ اهل انگلستان، نوشته شده و در سال ۱۹۴۳ منتشر شده است. [ ۱]

وزارت ترس (فیلم). وزارت ترس فیلم نوآر آمریکایی ساخت سال ۱۹۴۴ به کارگردانی فریتز لانگ و با بازی ری میلند و مارجوری رینولدز است. فیلم بر پایه رمان ۱۹۴۳ نوشته گراهام گرین ساخته شده و داستان مردی را روایت می کند که به تازگی از آسایشگاه روانی آزاد شده است و ناخواسته خود را در میان حلقه جاسوسی جهانی گرفتار می بیند و توسط مأموران نازی تعقیب می شود. موسیقی متن فیلم توسط ویکتور یانگ ساخته شده است.
• ری میلند در نقش استفن نیل
• مارجوری رینولدز در نقش کارلا هیلف
• کارل ازموند در نقش ویلی هیلف/آقای. مکلین
• هیلاری بروک در نقش خانم بلین شماره ۲
• پارسیا ورام در نقش بازرس پرنتیس
• دن دوریا در نقش کوست/تروس
• آلن نیپی یر در نقش دکتر فورستر
• ارسکین سنفرد در نقش جورج رنیت
• ماری فیلد در نقش مارتا پنتیل
• آمینتا داین در نقش خانم بلین شماره ۱
• بایرون فولگر
• گریس همپتون
قهرمان کتاب گراهام گرین، آرتور روی ( استیون نیل در فیلم ) ، به خاطر کشتن همسرش عمیقاً احساس گناه می کند. در فیلم، این قتل صرفاً یک قتل هومرگی ساده است و نیل فقط به خودکشی همسرش کمک می کند. روی در کتاب، سم را در لیوان شیر همسرش می ریزد و همسرش می گوید که: «چقدر مزه عجیبی دارد» روی او را تنها می گذارد تا بمیرد. با وجود اینکه دادگاه رای به هومرگی می دهد، اما روی باور دارد که «در جایی که عدالت وجود داشته باشد قانون او را محکوم می کرد. » او می داند که این کار او نه برای پایان دادن به رنج همسرش، بلکه برای پایان دادن به رنج خود او بوده است. این احساس گناه شدید که از ابتدا تا انتها رمان را فرا گرفته است، در فیلم وجود ندارد.
عشق روی، آنا هیلف ( کارلا هیلف در فیلم ) ، در فعالیت های جاسوسی برادرش همکاری ندارد. در رمان، او به برادرش شلیک نمی کند و هیچ تیراندازی روی پشت بام با مأموران نازی اتفاق نمی افتد. برادر کارلا، ویلی هیلف، با تفنگی که تنها یک گلوله دارد، در دستشویی در ایستگاه راه آهن و در حالی که راه فرار ندارد خودکشی می کند. آنا ( کارلا ) در داستان کتاب باید برای همیشه از آشکار شدن هویتش به عنوان یک جاسوس بترسد، روی ( نیل ) نیز به عنوان یک قاتل از افشا شدن حقیقت می ترسد. آنها به رابطه شان با هم ادامه می دهند، اما به سختی زوج خوشبخت و بی دغدغه ای که در فیلم به تصویر کشیده شده هستند: «آنها باید یک عمر با دقت قدم می زدند، هرگز بدون دو بار فکر کردن صحبت نمی کردند. . . آن ها هرگز نمی توانستند حس نترسیدن از افشا شدن را درک کنند. » این پیام، و نه تعقیب و گریز جاسوسی فیلم، جان مایه رمان گراهام گرین است.