ورگوشی

لغت نامه دهخدا

ورگوشی. [ وَ ] ( اِ مرکب ) ورگوش. گوشواره درازی راگویند که تا به دوش برسد. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ). || لبه گوش و نرمه گوش. ( ناظم الاطباء ).

( صفت ) گوشوری که بگردن رسد : شنف ورگوشی ( السامی ).

/var gooshi/ از ارتفاعات بخش یانه سر واقع در هزارجریب بهشهر

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید