ورنر پنتون ( به دانمارکی: Verner Panton ) ؛ ( زادۀ ۱۳ فوریهٔ ۱۹۲۶ میلادی – درگذشتۀ ۵ سپتامبر ۱۹۹۸ میلادی ) به عنوان یکی از تاثیرگذارترین طراحان مبلمان و فضای داخلی دانمارک در قرن بیستم شناخته می شود. او در طول کار خود، طرح های نوآورانه و آینده نگرانه ای را در مواد مختلف، به ویژه پلاستیک ها، و در رنگ های زنده و عجیب خلق کرد. سبک او بسیار «دههٔ ۱۹۶۰»ای بود اما در پایان قرن بیستم محبوبیت خود را دوباره به دست آورد. از سال ۲۰۰۴ میلادی، شناخته شده ترین مدل های مبلمان پنتون هنوز در حال تولید هستند ( بویژه در شرکت ویترا، در میان دیگران ) .
پنتون قبلاً یک هنرمند با تجربه در اُدنسه بود که برای تحصیل در رشتۀ معماری به آکادمی سلطنتی هنرهای زیبای دانمارک در کپنهاگ رفت و در سال ۱۹۵۱ میلادی فارغ التحصیل شد. در طول دو سال اول آغاز حرفۀ خود از ۱۹۵۲–۱۹۵۰ میلادی، او در دفتر معماری آرنه یاکوبسن، معمار و طراح مبلمان دانمارکی دیگر کار کرد. بزودی معلوم شد که پنتون یک «کودک سرکش» است و او دفتر طراحی و معماری خود را راه اندازی کرد. او به دلیل پیشنهادهای معماری مبتکرانه خود، از جمله خانۀ تاشو ( ۱۹۵۵ میلادی ) ، خانۀ مقوایی و خانۀ پلاستیک ( ۱۹۶۰ میلادی ) به شهرت رسید. در اواخر دهۀ ۱۹۵۰ میلادی، طرح های صندلی او بسیار غیرمتعارف تر شد، بدون پایه یا پشتی قابل تشخیص. در سال ۱۹۶۰ میلادی پنتون طراح اولین صندلی پلاستیکی تزریقی یکپارچه بود. صندلی انباشته یا صندلی اس ( S ) تولید انبوه شد و مشهورترین طرح او شد که از اشکال ارگانیک منحنی های بدن انسان – در این مورد برداشتی از زبان – مشتق شده بود. [ ۱]
در اواخر دهۀ ۱۹۶۰ و اوایل دهۀ ۱۹۷۰ میلادی، ورنر پنتون طراحی کامل محیط ها و فضاهای داخلی را تجربه کرد: فضای داخلی رادیکال و روان گردان که مجموعه ای از مبلمان منحنی، روکش دیوار، منسوجات و تجهیزات نورپردازی او بود. او شاید بیشتر به خاطر مجموعه ای از طراحی های داخلی برای نمایشگاه محصولات سالانۀ بایر که در کشتی های تفریحی برگزار می شد، شناخته شده است. [ ۲]
از سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۲ میلادی، ورنر پنتون برای معمار آرنه یاکوبسن، که بعدها یکی از دیگر مربیان مهم شد، کار کرد. زمانی که در دفتر یاکوبسن بود، پنتون عمدتاً در طراحی مبلمان کار می کرد – به طور خاص، توسعهٔ صندلی «مورچه» –. پس از استخدام با یاکوبسن، پنتون در طول سه سال سفرهای گسترده ای را در سراسر اروپا انجام داد. در این مدت، او تعدادی ارتباط بین المللی با همکاران طراح، تولیدکنندگان و فروشندگان برقرار کرد. از این رو، پنتون تعداد زیادی طرح های معماری و مبلمان از جمله: صندلی کارشناس و صندلی تیوولی را به سفارش تولیدکنندۀ معتبر مبلمان دانمارکی فریتز هانسن در سال ۱۹۵۵ میلادی، دریافت کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپنتون قبلاً یک هنرمند با تجربه در اُدنسه بود که برای تحصیل در رشتۀ معماری به آکادمی سلطنتی هنرهای زیبای دانمارک در کپنهاگ رفت و در سال ۱۹۵۱ میلادی فارغ التحصیل شد. در طول دو سال اول آغاز حرفۀ خود از ۱۹۵۲–۱۹۵۰ میلادی، او در دفتر معماری آرنه یاکوبسن، معمار و طراح مبلمان دانمارکی دیگر کار کرد. بزودی معلوم شد که پنتون یک «کودک سرکش» است و او دفتر طراحی و معماری خود را راه اندازی کرد. او به دلیل پیشنهادهای معماری مبتکرانه خود، از جمله خانۀ تاشو ( ۱۹۵۵ میلادی ) ، خانۀ مقوایی و خانۀ پلاستیک ( ۱۹۶۰ میلادی ) به شهرت رسید. در اواخر دهۀ ۱۹۵۰ میلادی، طرح های صندلی او بسیار غیرمتعارف تر شد، بدون پایه یا پشتی قابل تشخیص. در سال ۱۹۶۰ میلادی پنتون طراح اولین صندلی پلاستیکی تزریقی یکپارچه بود. صندلی انباشته یا صندلی اس ( S ) تولید انبوه شد و مشهورترین طرح او شد که از اشکال ارگانیک منحنی های بدن انسان – در این مورد برداشتی از زبان – مشتق شده بود. [ ۱]
در اواخر دهۀ ۱۹۶۰ و اوایل دهۀ ۱۹۷۰ میلادی، ورنر پنتون طراحی کامل محیط ها و فضاهای داخلی را تجربه کرد: فضای داخلی رادیکال و روان گردان که مجموعه ای از مبلمان منحنی، روکش دیوار، منسوجات و تجهیزات نورپردازی او بود. او شاید بیشتر به خاطر مجموعه ای از طراحی های داخلی برای نمایشگاه محصولات سالانۀ بایر که در کشتی های تفریحی برگزار می شد، شناخته شده است. [ ۲]
از سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۲ میلادی، ورنر پنتون برای معمار آرنه یاکوبسن، که بعدها یکی از دیگر مربیان مهم شد، کار کرد. زمانی که در دفتر یاکوبسن بود، پنتون عمدتاً در طراحی مبلمان کار می کرد – به طور خاص، توسعهٔ صندلی «مورچه» –. پس از استخدام با یاکوبسن، پنتون در طول سه سال سفرهای گسترده ای را در سراسر اروپا انجام داد. در این مدت، او تعدادی ارتباط بین المللی با همکاران طراح، تولیدکنندگان و فروشندگان برقرار کرد. از این رو، پنتون تعداد زیادی طرح های معماری و مبلمان از جمله: صندلی کارشناس و صندلی تیوولی را به سفارش تولیدکنندۀ معتبر مبلمان دانمارکی فریتز هانسن در سال ۱۹۵۵ میلادی، دریافت کرد.
wiki: ورنر پنتون