وِرْفِل، فرانْتْس (۱۸۹۰ـ۱۹۴۵)(Werfel, Franz)
وِرْفِل، فرانْتْس
شــاعـر، نمایش نامه نویس، و رمان نــویس اتــریـشی. اکسپرسیونیستی سرشناس بود. برخی از آثار او عبارت اند از شعر «دوست جهان» (۱۹۱۱) و «روز داوری» (۱۹۱۹)؛ نــمـایـش نامـه هـای خوارس و ماکسیـمـیـلـیان (۱۹۲۴) و ملکوت خداوند در بوهم (۱۹۳۰)؛ و رمان های وردی (۱۹۲۴) و سرود برنادت (۱۹۴۱). ورفل در پراگ زاده شد؛ در آلمان، اتریش، و فرانسه زندگی کرد و در ۱۹۴۰ از اردوگاه کار اجباری فرانسوی به امریکا گریخت و در همان جا درگذشت. در ۱۹۲۹ با آلما مالر، بیوۀ گوستاو مالِر، آهنگ ساز اتریشی، ازدواج کرد. علاوه بر رمانی که بر پایۀ زندگی جوزپّه وردی نوشت، بسیاری از اپراهای این آهنگ ساز، ازجمله نیروی سرنوشت و دون کارلوس، را ترجمه کرد. نوشته های ورفل الهام بخش آهنگ سازان دیگر بود، ازجمله داریوس میو در اپرای ماکسیمیلیان، آریبرت رایمان در تروآدس، و ارنست کرژنک در کانتات تسوینگبرگ.
وِرْفِل، فرانْتْس
شــاعـر، نمایش نامه نویس، و رمان نــویس اتــریـشی. اکسپرسیونیستی سرشناس بود. برخی از آثار او عبارت اند از شعر «دوست جهان» (۱۹۱۱) و «روز داوری» (۱۹۱۹)؛ نــمـایـش نامـه هـای خوارس و ماکسیـمـیـلـیان (۱۹۲۴) و ملکوت خداوند در بوهم (۱۹۳۰)؛ و رمان های وردی (۱۹۲۴) و سرود برنادت (۱۹۴۱). ورفل در پراگ زاده شد؛ در آلمان، اتریش، و فرانسه زندگی کرد و در ۱۹۴۰ از اردوگاه کار اجباری فرانسوی به امریکا گریخت و در همان جا درگذشت. در ۱۹۲۹ با آلما مالر، بیوۀ گوستاو مالِر، آهنگ ساز اتریشی، ازدواج کرد. علاوه بر رمانی که بر پایۀ زندگی جوزپّه وردی نوشت، بسیاری از اپراهای این آهنگ ساز، ازجمله نیروی سرنوشت و دون کارلوس، را ترجمه کرد. نوشته های ورفل الهام بخش آهنگ سازان دیگر بود، ازجمله داریوس میو در اپرای ماکسیمیلیان، آریبرت رایمان در تروآدس، و ارنست کرژنک در کانتات تسوینگبرگ.
wikijoo: ورفل،_فرانتس_(۱۸۹۰ـ۱۹۴۵)