ورزش های شکار گروهی

دانشنامه آزاد فارسی

ورزش های شکار گروهی (field sports)
شکار، تیراندازی و ماهی گیری سنتی که مطابق مقررات قانونی و عرف اجتماعی برگزار می شوند. نگرانی از خساراتی که این فعالیت ها به حیوانات وارد می کنند هر روز افزایش می یابد. این نگرانی به خصوص در مورد شکار روباه ابراز شده است. اصطلاح «ورزش های شکار گروهی» به فعالیت هایی خاص اطلاق می شود. منظور از شکار دنبال کردن صید با سگ تازی است؛ مانند شکار روباه، گوزن و خرگوش. در نوعی دیگر از شکار، خرگوش ها را برای آزمودن مهارت سگ ها صید می کنند. ماهی گیری منحصر به گرفتن ماهی های قزل آلا و آزاد با استفاده از حشرات مصنوعی است. تیراندازی فعالیتی سازمان یافته است که در آن باقرقره ها، کبک ها و قرقاول های پرورش یافته به همین منظور برای هدف گیری رها می شوند. عامل مشترک در همۀ این گونه ورزش ها هزینۀ بالا و تشریفات خاص آن هاست. شکار با سگ های شکاری سالیانه باعث مرگ کمابیش ۲۰هزار روباه، ۲۰۰ گوزن، ۶هزار خرگوش و ۷۰۰ سمور می شود. در بریتانیا سالانه ۱۵ میلیون پرنده شکار می شوند (۱۹۹۸).

پیشنهاد کاربران

بپرس