ورود گفتن:
یا: ورود خواندن
در تعریف �ورود� اغلب فرهنگ ها به مضمون و محتوای �ورود� توجه داشته اند و لذا گفته اند ورد، خواندن پاره هایی از قرآن و ادعیه و مانند آن است. ولی برای درک بهتر این مفهوم و تمییز دادن از مفاهیم مشابه چون �ذکر� ، �دعا� و �قرائت� باید توجه داشت که �ورد� در میان بسیاری از عامه فارسی زبانان به آن سخنان، واژگان یا عبارت های گفته می شود که خصوصیات پایین را داشته باشند:
... [مشاهده متن کامل]
نخست - زیر لب و با صدای آهسته بیان شود، به عبارتی ورود، سخنی ترنم گون و زمزمه وار است که آهسته بر زبان خوانده می شود به گونه ای که شاید حتی براحتی عبارات و کلمات شنیده نشوند.
دوم - برای آن سخنان یا کلمات و عبارات که بر زبان آورده می شود اثر جادویی ( مانند اوراد جادوگران ) یا اثر اعجاز گونه و تأثیر الهی ( مانند دعا و نیایش ) قائل هستند
سوم - ورود، اگر معمولا با تکرار همراه است. یعنی شخص در یک زمان یا زمان های مختلف به خاطر آن اثر محافظتی یا تأثیر اعجاز گونه ای که دارد آن را بازخوانی می کند.
ورود گفتن یا ورود خواندن را می توان چنین معنا کرد:
آواز یا نیایش آهسته و زیر لب
ترنم کردن ، زمزمه کردن
آهسته بر لب جاری ساختن،
بر لب یا زیر لب نجوا گفتن با صدای آهسته
حافظا در کُنج فقر و خلوت شبهای تار - تا بود وردت دعا و درس قرآن، غم مخور ( حافظ )
یا: ورود خواندن
در تعریف �ورود� اغلب فرهنگ ها به مضمون و محتوای �ورود� توجه داشته اند و لذا گفته اند ورد، خواندن پاره هایی از قرآن و ادعیه و مانند آن است. ولی برای درک بهتر این مفهوم و تمییز دادن از مفاهیم مشابه چون �ذکر� ، �دعا� و �قرائت� باید توجه داشت که �ورد� در میان بسیاری از عامه فارسی زبانان به آن سخنان، واژگان یا عبارت های گفته می شود که خصوصیات پایین را داشته باشند:
... [مشاهده متن کامل]
نخست - زیر لب و با صدای آهسته بیان شود، به عبارتی ورود، سخنی ترنم گون و زمزمه وار است که آهسته بر زبان خوانده می شود به گونه ای که شاید حتی براحتی عبارات و کلمات شنیده نشوند.
دوم - برای آن سخنان یا کلمات و عبارات که بر زبان آورده می شود اثر جادویی ( مانند اوراد جادوگران ) یا اثر اعجاز گونه و تأثیر الهی ( مانند دعا و نیایش ) قائل هستند
سوم - ورود، اگر معمولا با تکرار همراه است. یعنی شخص در یک زمان یا زمان های مختلف به خاطر آن اثر محافظتی یا تأثیر اعجاز گونه ای که دارد آن را بازخوانی می کند.
ورود گفتن یا ورود خواندن را می توان چنین معنا کرد:
آواز یا نیایش آهسته و زیر لب
ترنم کردن ، زمزمه کردن
آهسته بر لب جاری ساختن،
بر لب یا زیر لب نجوا گفتن با صدای آهسته
حافظا در کُنج فقر و خلوت شبهای تار - تا بود وردت دعا و درس قرآن، غم مخور ( حافظ )