ورخه

لغت نامه دهخدا

( ورخة ) ورخة. [ وَ رِ خ َ ] ( ع ص ) ارض ورخة؛ زمین درهم پیچیده گیاه. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به ورخ شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس