ور اوا و وت اوا

ورآوا و. وت آوا=
درزبان لکی به معنای بحث و جدل وگفتگو ودرگیری های لفظی، می باشد .
ور=حرف زیادی آوا =آباد ورآواوا=حرف آباد، جایی که همه اش حرف وگفتگوی بی فایده است .
وت =گفت وگفتن آوا =آباد گفت آباد =همان معنی بالا را می دهد وجایی که محل گفت وگو وگفت وشنفت حرف های بی فایده است .