وذاه

لغت نامه دهخدا

( وذاة ) وذاة. [ وَ ] ( ع اِ ) آنچه بدان رنج و سختی کشند. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ). گویند: اصابته وذاة. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس