( وذاءة ) وذاءة. [ وَءَ ] ( ع اِ ) بیماری. گویند: مابه وذاءة؛ ای لاعلة به. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). عیب. ( المنجد ) ( از اقرب الموارد ). بیماری و عیب و علت. ( ناظم الاطباء ).
