ودق

[ویکی الکتاب] معنی وَدْقَ: باران - مقداری از باران
تکرار در قرآن: ۲(بار)
(بروزن فلس) باران. . . می‏بینی که باران از خلال ابر خارج می‏شود. در نهج البلاغه خطبه 113 آمده: «وَاَنْزِلْ عَلَیْنا سَماءً مُخْضِلَةً مِدْراراً هاطِلَةً یُدافِعُ الْوَدْقُ مِنْهَا الْوَدْقَ». یعنی: خدایا بارانی پرآب پر برکت، دانه درشت به ما نازل فرما که قطرات آن در باریدن مزاحم و مدافع یکدیگر باشند. این لفظ فقط دوبار در قران مجید آمده است .