وداس

لغت نامه دهخدا

وداس. [ وِ ] ( ع اِ ) گیاه که روی زمین را پوشد و هنوز شاخ برنیاورده باشد والا آن را ملتف گویند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

وداس. [ وِ ] ( اِخ ) رجوع به ودا شود.

فرهنگ فارسی

گیاه که روی زمین را پوشد و هنوز شاخ بر نیاورده باشد والا آنرا ملتف گویند .

پیشنهاد کاربران

بپرس