انسان در طول تاریخ پیدایش خود روی کره زمین تاکنون نتوانسته است که بین دو نوع خدای زیر فرق و تمیز قائل شود: الف - خدای حقیقی، واقعی، بی حد و مرز، نامتناهی، بیکران یا بی نهایت و بی نیاز مطلق، اول، وسط، آخر، ظاهر و باطن همه چیز و همه کس که هیچ موجود دیگری چه شهودی و چه غیبی غیر از او نه وجود دارد و نه میتواند وجود داشته باشد.
... [مشاهده متن کامل]
ب - خدای لفظی، واژه ای یا کلمه ای، مفهومی و ایده ای با نام های گوناگون در زبان های مختلف انسانی که فقط در زبان و خط و فهم و عقل محدود و ناقص انسانی از موجودیت برخوردار ست و در خارج از آنها هیچگونه مصداق و مثال بیرونی ندارد و درست به همین علت و دلیل کلیه سعی و کوشش ها در اثبات وجود آن در اعصار گذشته و حال و آینده همیشه با شکست مواجه بوده، هست و خواهد بود. در عوض موجود بودن یا وجود داشتن خدای نوع اول از طرف انسان به هیچگونه اثباتی نیازی نداشته، ندارد و نخواهد داشت.
از امروز بسوی آینده میتوان خدای نوع اول را علمی و یا خدا از دیدگاه علمی و خدای نوع دوم را اسطوره ای، افسانه ای، حماسی، ایلی و طایفه ای و قبیله ای و قومی، آئینی و دینی و مذهبی و فرقه ای، ایدئولوژیکی ، الاهیاتی و فلسفی و عرفانی و آتئیستی نامید. از دیدگاه فردی من ( با نام های مستعار قدیمی از قبیل قندی، سیما و . . . . . ) خداوند متعال حقیقی و واقعی ( یعنی خدای نوع اول ) در طول تاریخ پیدایش انسان روی کره زمین تاکنون هیچ انسان هایی را در بین اقوام یهود، عرب، عجم و هیچ قوم دیگری تحت عناوین سوشیانت، ناجی، شفابخش، نبی، پسر، رسول، ولی، والی و خلیفه و هیچ عنوان دیگری برای تربیت، راهنمائی و هدایت بشر بسوی معنویت های حقیقی و نور و روشنائی انتخاب، اعزام و ارسال ننموده و در گوش سر هیچ انسانی یک جمله یا جملاتی را تحت عنوان آیه و آیات نجوا و زمزمه نکرده است چه بطور مستقیم و بدون واسطه و چه غیر مستقیم یا باواسطه. وعده های بهشت و جهنم از طرف خدای حقیقی و واقعی و به امر و خواست وی به انسان داده نشده اند بلکه از طرف بنیانگذاران آئین ها و ادیان و مخترعین یوغ های سنگین و سبک شرایع آئینی و دینی به عنوان دو ضمانت نامه سفت و سخت اجرائی در دفاع جانبازانه از آئین و دین و حفظ یوغ شریعت بر دوش پیروان با هدف زنده نگاه داشتن نام و نشان و اثر خویش در ذهن و زبان و خط و خاطره انسان بخصوص پیروان و به ویژه در حافظه تاریخ و آنهم متاثر از شهوات آتش سوزان غرائز نام آوری، شهرت طلبی، برتر بینی خود، ایل و طایفه و قبیله و قوم خودی در میدان رقابت با نام ها، ایلات، طوایف، قبایل و اقوام غیر خودی یا بیگانه. آئین یکتا پرستی هم از طرف خدای حقیقی و واقعی و به امر و خواست وی و از آسمان نازل نشده و بر هستی و وجود انسان تحمیل نگردیده بلکه بر خاسته از دل و زمینه های دوران حاکمیت آیین های بت پرستی بوده و لذا هیچ تهفه بدرد بخوری به حال انسان نبوده و هیچ چیز دیگری نمی باشد غیر از فرزند راستین، غیور و جسور، وارث برحق، ادامه دهنده راه و کمال نهائی جمیع آئین های بت پرستی. خدای حقیقی و واقعی، حکیم و دانشمند، نیرومند و توانمند و یا قادر مطلق، خود آگاه و آگاه مطلق به همه چیز و همه کس، کلیه موجودات غیر زنده و زنده نباتی و حیوانی و انسانی را از ابعاد فراوان و بیکران خویش آفریده و نه از ظلمت و عدم و نیستی از دیدگاه دین، و نه از هیولی اولی از دیدگاه فلسفی که معلوم نیست چیست غیر از یک مفهوم تاریک و تهی یا خالی از حقیقت، و نه از تارها یا ریسمان های نوسانگر انرژی از دیدگاه بعضی خیالپردازان شبه علمی. لذا عشق ها و زندگانی های موجودات زنده نباتی و حیوانی و انسانی هیچ چیز های دیگری نیستند غیر از عشق و زندگی بی آغاز و بی پایان، لایزال و جاودانه خدای حقیقی و واقعی. خدای حقیقی و واقعی صبور مطلق هم میباشد و کاسه صبرش مثل خدایان کلمه ای موسا و ایسا و محمّد ( به ترتیب یَهوَه و پدر آسمانی با القاب آقا یا سرور و الله ) لبریز نمیشود و هرگز خشمگین و غضبناک نمیگردد و در هیچ مکان و بیمکانی و در هیچ زمان و بیزمانی هیچگاه هیچ فرد انسانی را بابت پندارها و گفتار ها و رفتار های بد دنیوی و هیچ بابت دیگری هرگز مورد استنطاق و مؤاخذه و بازجوئی و بازپرسی و ملامت و سرزنش قرار نخواهد داد و هیچ فرد انسانی را به عذاب جهنمی محکوم و دچار و گرفتار نخواهد نمود.
احساس و فهم و درک خدای حقیقی و واقعی از خود به کمک حواس و غرایز و فهم و عقل افراد انسانی در کلیه اعصار گذشته و حال و آینده همیشه محدود و نسبی و مشمول حال تکامل بوده و می باشد، اما به کمک حواس و غرایز و فهم و عقل بیکران خویش همیشه در نهایت کمال ایده آل میباشد، یعنی خود آگاه و آگاه مطلق به همه چیز و همه کس. لذا محتوای کتب دینی کلام خدا در حالت کلی و بیکرانی نمی باشند بلکه در حالت جزئیات
انسانی ( زبان و فهم و عقل انسانی ) مملو از ابهامات و اوهامات و خرافات انباشته شده بر روی حقیقت و نور آن. محتوای کتب علمی هم کلام خدا در قالب جزئیات انسانی میباشند، اما بسیار شفاف و نزدیکتر به حقیقت و واقعیت. تعریف صحیح یا درست مفهوم حقیقت عبارت است از برابری و انطباق بر واقعیت. خدای حقیقی و واقعی نه تنها باطن بلکه ظاهر این واقعیت و طبیعت هم می باشد، نه فقط محتوا و محیط این جهان بلکه محتوا و محیط هر کدام از گیتی ها یا کیهان ها و یا جهان های متناهی، مساوی ، موازی و بیشمار . نه تنها اول و آخر بلکه پیوند اول و آخر یعنی وسط هر چیز و هر کس هم می باشد. دو عالم ؛ یکی غیب و امر و ملکوت و دیگری شهود و خلق و ملک در همین جا و در همین لحظه جاودانه حال بصورت باطن و ظاهر موجودند و نه اینکه اولی در نهایت حاشیه بالائی و دیگری در نهایت حاشیه پائینی هستی و وجود بیکران و بریده و جدا از هم قرار گرفته بوده باشند. خدا نه حاشیه دارد، نه چپ و راست، نه جلو و عقب، نه بالا و پایین، نه شمال و جنوب و نه شرق روشن و نورانی و نه غرب تاریک و ظلمانی از دیدگاه بعضی متکمیلن و حکیمان و عارفان خیالپرداز و وهمگرای دینی. انسان از هیچ راه و به هیچ روش دیگری هرگز نمیتواند به شناخت حقیقی خود و خدا نائل گردد بلکه فقط از راه شناخت ظاهر و باطن این واقعیت و طبیعت یا بطور کلی محتوا و محیط این کیهان یا جهان به روش علمی.
... [مشاهده متن کامل]
ب - خدای لفظی، واژه ای یا کلمه ای، مفهومی و ایده ای با نام های گوناگون در زبان های مختلف انسانی که فقط در زبان و خط و فهم و عقل محدود و ناقص انسانی از موجودیت برخوردار ست و در خارج از آنها هیچگونه مصداق و مثال بیرونی ندارد و درست به همین علت و دلیل کلیه سعی و کوشش ها در اثبات وجود آن در اعصار گذشته و حال و آینده همیشه با شکست مواجه بوده، هست و خواهد بود. در عوض موجود بودن یا وجود داشتن خدای نوع اول از طرف انسان به هیچگونه اثباتی نیازی نداشته، ندارد و نخواهد داشت.
از امروز بسوی آینده میتوان خدای نوع اول را علمی و یا خدا از دیدگاه علمی و خدای نوع دوم را اسطوره ای، افسانه ای، حماسی، ایلی و طایفه ای و قبیله ای و قومی، آئینی و دینی و مذهبی و فرقه ای، ایدئولوژیکی ، الاهیاتی و فلسفی و عرفانی و آتئیستی نامید. از دیدگاه فردی من ( با نام های مستعار قدیمی از قبیل قندی، سیما و . . . . . ) خداوند متعال حقیقی و واقعی ( یعنی خدای نوع اول ) در طول تاریخ پیدایش انسان روی کره زمین تاکنون هیچ انسان هایی را در بین اقوام یهود، عرب، عجم و هیچ قوم دیگری تحت عناوین سوشیانت، ناجی، شفابخش، نبی، پسر، رسول، ولی، والی و خلیفه و هیچ عنوان دیگری برای تربیت، راهنمائی و هدایت بشر بسوی معنویت های حقیقی و نور و روشنائی انتخاب، اعزام و ارسال ننموده و در گوش سر هیچ انسانی یک جمله یا جملاتی را تحت عنوان آیه و آیات نجوا و زمزمه نکرده است چه بطور مستقیم و بدون واسطه و چه غیر مستقیم یا باواسطه. وعده های بهشت و جهنم از طرف خدای حقیقی و واقعی و به امر و خواست وی به انسان داده نشده اند بلکه از طرف بنیانگذاران آئین ها و ادیان و مخترعین یوغ های سنگین و سبک شرایع آئینی و دینی به عنوان دو ضمانت نامه سفت و سخت اجرائی در دفاع جانبازانه از آئین و دین و حفظ یوغ شریعت بر دوش پیروان با هدف زنده نگاه داشتن نام و نشان و اثر خویش در ذهن و زبان و خط و خاطره انسان بخصوص پیروان و به ویژه در حافظه تاریخ و آنهم متاثر از شهوات آتش سوزان غرائز نام آوری، شهرت طلبی، برتر بینی خود، ایل و طایفه و قبیله و قوم خودی در میدان رقابت با نام ها، ایلات، طوایف، قبایل و اقوام غیر خودی یا بیگانه. آئین یکتا پرستی هم از طرف خدای حقیقی و واقعی و به امر و خواست وی و از آسمان نازل نشده و بر هستی و وجود انسان تحمیل نگردیده بلکه بر خاسته از دل و زمینه های دوران حاکمیت آیین های بت پرستی بوده و لذا هیچ تهفه بدرد بخوری به حال انسان نبوده و هیچ چیز دیگری نمی باشد غیر از فرزند راستین، غیور و جسور، وارث برحق، ادامه دهنده راه و کمال نهائی جمیع آئین های بت پرستی. خدای حقیقی و واقعی، حکیم و دانشمند، نیرومند و توانمند و یا قادر مطلق، خود آگاه و آگاه مطلق به همه چیز و همه کس، کلیه موجودات غیر زنده و زنده نباتی و حیوانی و انسانی را از ابعاد فراوان و بیکران خویش آفریده و نه از ظلمت و عدم و نیستی از دیدگاه دین، و نه از هیولی اولی از دیدگاه فلسفی که معلوم نیست چیست غیر از یک مفهوم تاریک و تهی یا خالی از حقیقت، و نه از تارها یا ریسمان های نوسانگر انرژی از دیدگاه بعضی خیالپردازان شبه علمی. لذا عشق ها و زندگانی های موجودات زنده نباتی و حیوانی و انسانی هیچ چیز های دیگری نیستند غیر از عشق و زندگی بی آغاز و بی پایان، لایزال و جاودانه خدای حقیقی و واقعی. خدای حقیقی و واقعی صبور مطلق هم میباشد و کاسه صبرش مثل خدایان کلمه ای موسا و ایسا و محمّد ( به ترتیب یَهوَه و پدر آسمانی با القاب آقا یا سرور و الله ) لبریز نمیشود و هرگز خشمگین و غضبناک نمیگردد و در هیچ مکان و بیمکانی و در هیچ زمان و بیزمانی هیچگاه هیچ فرد انسانی را بابت پندارها و گفتار ها و رفتار های بد دنیوی و هیچ بابت دیگری هرگز مورد استنطاق و مؤاخذه و بازجوئی و بازپرسی و ملامت و سرزنش قرار نخواهد داد و هیچ فرد انسانی را به عذاب جهنمی محکوم و دچار و گرفتار نخواهد نمود.
احساس و فهم و درک خدای حقیقی و واقعی از خود به کمک حواس و غرایز و فهم و عقل افراد انسانی در کلیه اعصار گذشته و حال و آینده همیشه محدود و نسبی و مشمول حال تکامل بوده و می باشد، اما به کمک حواس و غرایز و فهم و عقل بیکران خویش همیشه در نهایت کمال ایده آل میباشد، یعنی خود آگاه و آگاه مطلق به همه چیز و همه کس. لذا محتوای کتب دینی کلام خدا در حالت کلی و بیکرانی نمی باشند بلکه در حالت جزئیات
انسانی ( زبان و فهم و عقل انسانی ) مملو از ابهامات و اوهامات و خرافات انباشته شده بر روی حقیقت و نور آن. محتوای کتب علمی هم کلام خدا در قالب جزئیات انسانی میباشند، اما بسیار شفاف و نزدیکتر به حقیقت و واقعیت. تعریف صحیح یا درست مفهوم حقیقت عبارت است از برابری و انطباق بر واقعیت. خدای حقیقی و واقعی نه تنها باطن بلکه ظاهر این واقعیت و طبیعت هم می باشد، نه فقط محتوا و محیط این جهان بلکه محتوا و محیط هر کدام از گیتی ها یا کیهان ها و یا جهان های متناهی، مساوی ، موازی و بیشمار . نه تنها اول و آخر بلکه پیوند اول و آخر یعنی وسط هر چیز و هر کس هم می باشد. دو عالم ؛ یکی غیب و امر و ملکوت و دیگری شهود و خلق و ملک در همین جا و در همین لحظه جاودانه حال بصورت باطن و ظاهر موجودند و نه اینکه اولی در نهایت حاشیه بالائی و دیگری در نهایت حاشیه پائینی هستی و وجود بیکران و بریده و جدا از هم قرار گرفته بوده باشند. خدا نه حاشیه دارد، نه چپ و راست، نه جلو و عقب، نه بالا و پایین، نه شمال و جنوب و نه شرق روشن و نورانی و نه غرب تاریک و ظلمانی از دیدگاه بعضی متکمیلن و حکیمان و عارفان خیالپرداز و وهمگرای دینی. انسان از هیچ راه و به هیچ روش دیگری هرگز نمیتواند به شناخت حقیقی خود و خدا نائل گردد بلکه فقط از راه شناخت ظاهر و باطن این واقعیت و طبیعت یا بطور کلی محتوا و محیط این کیهان یا جهان به روش علمی.
سرکار خانم سیما علوم نظری بر پایه حواس 5 گانه انسان عمل میکند هر چیز ممکنی که از درک این حواس انسان خارج باشد قابل اثبات با روشهای علمی نیست ضمناً علم در استانه میانسالی خود رسیده است ، انشالله در ایند شاهد اثبات تمام علوم دیداری و ادراکی خواهیم بود
پیامی که از سوی خدا برای پیامبران نازل شد
وحیِ فروفرستاده شده، نازل شده
با توسعه ی معنایی:
امر لایتغیر / چیزی که قابل تغییر نیست.
امر قدسی
حکمی که مو لای درزش نمی رود و اطاعت از آن بی چون و چرا واجب است.
مثال: . . . قانون اساسی وحی منزل نیست که نتوان آن را تغییر داد.
با توسعه ی معنایی:
امر لایتغیر / چیزی که قابل تغییر نیست.
امر قدسی
حکمی که مو لای درزش نمی رود و اطاعت از آن بی چون و چرا واجب است.
مثال: . . . قانون اساسی وحی منزل نیست که نتوان آن را تغییر داد.
وحی مُنَزِل به معنای وحی نازل شده می باشد. پیشوایان ادیان براین باور اند که محتوای کتب دینی یعنی مجموعه آیات از طرف خداوند و از آسمان نازل گردیده و در گوش سر بنیانگذاران ادیان و مخترعین یوغ های سبک و سنگین
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
شرایع دینی - مذهبی طنین افکنده و از طریق زبان آنان در قالب الفاظ و جملات و عبارات جاری گشته است. البته اندیشمندان دینی در طول تاریخ تاکنون نتوانسته اند که پدیده وحی را اثبات نمایند و معتقد اند که درک روش نزول وحی خارج از حیطه توانایی عقل محدود انسانی ( عقول خود آنان ) می باشد و در زمینه باور به وحی ، تنها صداقت انبیاء را بسنده و کافی می دانند. اما اگر یک متفکر کنجکاو بپرسد که چطور میتوان به صداقت پیامبران مطمئن بود، از طرف اندیشمندان دینی یک پاسخ روشن و حقیقی و منطبق بر واقعیت دریافت نخواهد کرد. لذا وحی منزل هنوز در میدان دین ؛ الاهیات ؛ حکمت و عرفان دینی یک معمای حل نشده می باشد. این حقیر در این زمینه مثل خود اندیشمندان دینی به آگاهی نرسیده ام ، اما بر این باورم که خداوند متعال در طول تاریخ بشریت تاکنون هیچ انسانی را جهت هدایت بشر انتخاب و اعزام و ارسال ننموده و در گوش سر هیچ انسانی یک جمله یا جملاتی را نجوا و زمزمه نکرده است، چه بطور مستقیم و چه غیر مستقیم. محتوای کتب دینی طبق باور این حقیر حاصل فعل و انفعالات ذهنی و انگیزه ها و نیت های باطنی و نتیجه گیری ها و قضاوت های قوای ادراکی فهم و عقل انبیاء از دریافت های حواس پنجگانه در اعصار مختلف باستان می باشند. القاء آت و الهامات درونی منبع اصلی وحی های اوهامی و حقیقی می باشند. کشف بعضی از قوانین حاکم بر طبیعت توسط بعضی از دانشمندان علوم طبیعی و تجربی و بیان آنها به زبان ریاضی، وحی حقیقی محسوب می شوند. این حقیر نمی توانم باور داشته باشم که وعده پاداش بهشتی برای موافقان و طرفداران و پیروان انبیاء و وعده عذاب جهنمی برای مخالفان آنان، کلام خداوند بوده و از آسمان نازل شده باشد. اما می توانم باور داشته باشم که فرمول بندی قانون جاذبه کلام خداوند می باشد و به گوش سر نیوتون از بیرون و آسمان نازل نگردیده بلکه حاصل مطالعات دقیق آثار پیشینیان و مشاهدات فردی خود وی از طبیعت و فعل و انفعالات قوای ادراکی فهم و عقل بیدار و آگاه و هوشیار خود وی می باشد.
قطاعت
قطعی بودن