وحود

لغت نامه دهخدا

وحود. [ وُ ] ( ع مص ) وحادة. وحودة. وحد. وحدة. حدة. ( ناظم الاطباء ). تنها و یکتا ماندن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس