وحفاء

لغت نامه دهخدا

وحفاء. [ وَ ] ( ع ص ) زمین که در آن سنگهای سیاه باشد و سنگستان نباشد. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). آن زمین که در آن سنگ بسیار بود. ( مهذب الاسماء ). ج ، وَحافی ̍. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( مهذب الاسماء ) ( ناظم الاطباء ). || زمین سرخ. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس