وحدتیه شهری از توابع بخش سعدآباد شهرستان دشتستان استان بوشهر در جنوب ایران است.
وحدتیه در حدود ۹۰ کیلومتر با شهر بوشهر فاصله دارد و در فاصله ۲۸ کیلومتری شهر برازجان، مرکز شهرستان دشتستان قرار دارد. این شهر از پیوستن دو روستا به نام های بی براء و مزارعی در سال ۱۳۷۹ به شهری کوچک تبدیل شده است؛ که دلیل نامگذاری آن نیز اتحاد و به هم چسبیدن این دو روستا است. در ضمن بزرگ ترین روستای استان نیز قبل از شهر شدن به شمار می رفته است. قبل از انقلاب ایران یعنی در زمان پهلوی هر یک از روستاها که فاصله شاید یک یا دو کیلومتری با هم داشتند از هم تفکیک بودند که مرز ما بین آن ها یک دره بود که هم اکنون به مهم ترین مکان تجاری شهر تبدیل شده است. هم اکنون روستاهایی مثل سرقنات، اسلام آباد، سیامنصور، سبا، جرءاولیا، جرءوسطی، جرءسفلا، پلنگی نیز از توابع شهر وحدتیه به حساب می آید.
بر اساس سرشماری ۱۳۸۵ جمعیت آن ۱۱۰۲۳نفر ( ۲۲۵۰خانوار ) می بود. [ ۲] شاید بتوان گفت حدود ۴۰ یا ۶۰ درصد اهالی شهر را مهاجرین یعنی کسانی که از شهرها و روستاهای اطراف به این روستا نقل مکان کرده اند تشکیل داده اند.
مردم شهر وحدتیه عمداتا لر هستند که به گویش دشتستانی سخن می گویند[ ۳] [ ۴] گویش دشتستانی یکی از گویش های زبان لری است که بسیار تحت تاثیر فارسی قرار گرفته است. [ ۵] [ ۶] [ ۷] مردم این شهر عمداتا از طوایف لیراوی به شمار می آیند[ ۸] وزارت فرهنگ و ارشاد زبان و گویش مردم دشتستان را لری معرفی می کند. [ ۹]
وَحدَتیه شهری نفت خیز در شهرستان دشتستان است. مهم ترین پیشه مردمانش کشاورزی است؛ و فراورده های اصلی آن خرما و گندم است که البته در چند سال اخیر با فراهم شدن امکانات، کشت هندوانه، خربزه و سایر محصولات جالیزی در آن رونق فراوانی گرفته است. قبل از جنگ ایران و عراق کشور عراق بزرگترین صادرکننده خرما به دنیا بود که پس از جنگ، ایران جای آن کشور را گرفت. بیشتر نخل های ایران در استان بوشهر و در شهرستان دشتستان قرار دارد. شهر وحدتیه نیز نخل های بسیاری دارد. مردم این شهر از تمام قسمت های نخل استفاده می کنند. از جمله از برگهای به عنوان زنبیل استفاده می کنند که در شهر دزفول بافته ودر دشتستان مورد استفاده قرار میگیردو همچنین برای حمل خرما به کار می رود. شاخه های بالای نخل برای ساختن خانه هایی موقتی کپر چوب نخل نیز در قدیم برای ساختن خانه ها مورد استفاده قرار می گرفت چون بسیار محکم بودند؛ و در جوانه ( مریستم راس ) آن چیزی بنام پنیز وجود دارد که سفید رنگ است و بسیار خوشمزه و مقوی است. طبق نظریه کارشناسان بهترین نوع خرما از نظر مرغوبیت و کیفیت رتبه نخست کشوری را دارا می باشد. سالانه چهار هزار تن خرما به کشورهای حوزه خلیج فارس و کشورهای همسود صادر می کند. [ نیازمند منبع]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفوحدتیه در حدود ۹۰ کیلومتر با شهر بوشهر فاصله دارد و در فاصله ۲۸ کیلومتری شهر برازجان، مرکز شهرستان دشتستان قرار دارد. این شهر از پیوستن دو روستا به نام های بی براء و مزارعی در سال ۱۳۷۹ به شهری کوچک تبدیل شده است؛ که دلیل نامگذاری آن نیز اتحاد و به هم چسبیدن این دو روستا است. در ضمن بزرگ ترین روستای استان نیز قبل از شهر شدن به شمار می رفته است. قبل از انقلاب ایران یعنی در زمان پهلوی هر یک از روستاها که فاصله شاید یک یا دو کیلومتری با هم داشتند از هم تفکیک بودند که مرز ما بین آن ها یک دره بود که هم اکنون به مهم ترین مکان تجاری شهر تبدیل شده است. هم اکنون روستاهایی مثل سرقنات، اسلام آباد، سیامنصور، سبا، جرءاولیا، جرءوسطی، جرءسفلا، پلنگی نیز از توابع شهر وحدتیه به حساب می آید.
بر اساس سرشماری ۱۳۸۵ جمعیت آن ۱۱۰۲۳نفر ( ۲۲۵۰خانوار ) می بود. [ ۲] شاید بتوان گفت حدود ۴۰ یا ۶۰ درصد اهالی شهر را مهاجرین یعنی کسانی که از شهرها و روستاهای اطراف به این روستا نقل مکان کرده اند تشکیل داده اند.
مردم شهر وحدتیه عمداتا لر هستند که به گویش دشتستانی سخن می گویند[ ۳] [ ۴] گویش دشتستانی یکی از گویش های زبان لری است که بسیار تحت تاثیر فارسی قرار گرفته است. [ ۵] [ ۶] [ ۷] مردم این شهر عمداتا از طوایف لیراوی به شمار می آیند[ ۸] وزارت فرهنگ و ارشاد زبان و گویش مردم دشتستان را لری معرفی می کند. [ ۹]
وَحدَتیه شهری نفت خیز در شهرستان دشتستان است. مهم ترین پیشه مردمانش کشاورزی است؛ و فراورده های اصلی آن خرما و گندم است که البته در چند سال اخیر با فراهم شدن امکانات، کشت هندوانه، خربزه و سایر محصولات جالیزی در آن رونق فراوانی گرفته است. قبل از جنگ ایران و عراق کشور عراق بزرگترین صادرکننده خرما به دنیا بود که پس از جنگ، ایران جای آن کشور را گرفت. بیشتر نخل های ایران در استان بوشهر و در شهرستان دشتستان قرار دارد. شهر وحدتیه نیز نخل های بسیاری دارد. مردم این شهر از تمام قسمت های نخل استفاده می کنند. از جمله از برگهای به عنوان زنبیل استفاده می کنند که در شهر دزفول بافته ودر دشتستان مورد استفاده قرار میگیردو همچنین برای حمل خرما به کار می رود. شاخه های بالای نخل برای ساختن خانه هایی موقتی کپر چوب نخل نیز در قدیم برای ساختن خانه ها مورد استفاده قرار می گرفت چون بسیار محکم بودند؛ و در جوانه ( مریستم راس ) آن چیزی بنام پنیز وجود دارد که سفید رنگ است و بسیار خوشمزه و مقوی است. طبق نظریه کارشناسان بهترین نوع خرما از نظر مرغوبیت و کیفیت رتبه نخست کشوری را دارا می باشد. سالانه چهار هزار تن خرما به کشورهای حوزه خلیج فارس و کشورهای همسود صادر می کند. [ نیازمند منبع]
wiki: وحدتیه