وحدت های نمایشی (The unities)
قواعدی که برای تنظیم ساختار نمایش کلاسیک طراحی شدند. سه وحدت وجود داشت: وحدت زمان، که مدت رویدادها را به ۲۴ ساعت محدود می کرد؛ وحدت عمل، که بر استفاده از طرحی واحد بی هیچ گونه طرح فرعی تأکید داشت؛ و وحدت مکان، که محلّ وقوع ماجرا را به یک مکان واحد محدود می ساخت. این سه وحدت را منتقدانِ قرن ۱۶، با تفسیر آرای ارسطو و با هدف قابل فهم کردن نمایش، تدوین کردند. جز دو تراژدی نویس قرن ۱۷ ، کورنی و راسین، بیشتر نویسندگان به این قواعد اعتنا نکردند.
قواعدی که برای تنظیم ساختار نمایش کلاسیک طراحی شدند. سه وحدت وجود داشت: وحدت زمان، که مدت رویدادها را به ۲۴ ساعت محدود می کرد؛ وحدت عمل، که بر استفاده از طرحی واحد بی هیچ گونه طرح فرعی تأکید داشت؛ و وحدت مکان، که محلّ وقوع ماجرا را به یک مکان واحد محدود می ساخت. این سه وحدت را منتقدانِ قرن ۱۶، با تفسیر آرای ارسطو و با هدف قابل فهم کردن نمایش، تدوین کردند. جز دو تراژدی نویس قرن ۱۷ ، کورنی و راسین، بیشتر نویسندگان به این قواعد اعتنا نکردند.
wikijoo: وحدت_های_نمایشی