وحاده

لغت نامه دهخدا

( وحادة ) وحادة. [ وَ دَ ]( ع مص ) وُحودَة. وحود. وَحْد. وَحدة. حِدَة. ( ناظم الاطباء ). تنها و یکتا ماندن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج )( اقرب الموارد ). یگانه شدن. ( تاج المصادر بیهقی ).

پیشنهاد کاربران

بپرس