وحاء

لغت نامه دهخدا

وحاء. [ وَ ] ( ع اِمص ) شتاب و عجله و سرعت.( ناظم الاطباء ) ( محیط المحیط ). رجوع به وَحی ̍ شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس