وجوه قران

[ویکی نور] وجوه قرآن. وجوه قرآن، اثر ابوالفضل حُبَیش بن ابراهیم تفلیسی است که در آن، معانی و کاربردهای متعدد برخی از مهم ترین واژه های گوناگون قرآن کریم را با رعایت ترتیب الفبایی شرح داده است.
این اثر به زبان فارسی - عربی قدیمی نوشته شده و آن را دکتر مهدی محقق تصحیح کرده و با افزودن مقدمه ای عالمانه منتشر کرده است. کتاب حاضر در واقع، ترجمه فارسی کتاب «وجوه القرآن» نوشته یکی از مفسران شیعی مشهور قرن دوم هجری به نام مقاتل بن سلیمان بلخی (متوفای 150ق، در بصره) است که مترجم به ترجمه اکتفا نکرده و مطالب کتاب را با استفاده از آثار علمی اندیشمندان دیگر تکمیل هم کرده است. البته کتاب مقاتل از دست رفته و اکنون موجود نیست. در این اثر در مجموع، صدها واژه قرآنی توضیح داده شده است.
نویسنده نگارش این اثر را در روز پنج شنبه 24 ماه صفر سال 558ق، در شهر قونیه به پایان برده است
کتاب حاضر از مقدمه مصحح (شامل: احوال و آثار مؤلف، مراد از وجوه قرآن، خصایص ادبی کتاب و معرفی نسخه متن) و مقدمه نویسنده و متن اصلی کتاب (شامل: شرح کاربردهای واژه های قرآنی از الف تا یاء) تشکیل شده است. زبان و ادبیات متن اصلی، زبان فارسی - عربی به صورت قدیمی و البته گویا و روشن است. روش نویسنده، تحلیل معناشناختی و کاربردی لغات قرآن کریم با استفاده از شیوه مقایسه موارد استعمال واژه های مهمّ در آیات الهی است.
درباره محتوا و ویژگی های این اثر چند نکته گفتنی است:

وجوه قرآن. وجوهِ قرآن
تألیف ابوالفضل حُبَیش بن ابراهیم تفلیسی، در ۵۵۸ق، کتابی به فارسی، در وجوهِ معانی الفاظ قرآن. در این اثر که به قصد جبران کمبودهای وجوه القرآن مقاتل بن سلیمان تألیف یافته، کلمات به ترتیب حروف الفبا مرتّب شده و افزون بر توضیح وجوهِ معانی هر کلمه به فارسی هر وجه با شاهدی قرآنی بیان شده است و علاوه بر جایگاه علمی آن در قرآن پژوهی، از چشم انداز زبان و ادبیات فارسی، به ویژه مطالعات لغوی و دستوری فارسی، دارای اهمیت است. این اثر به کوشش مهدی محقّق چاپ و منتشر شده است (۱۳۴۰ش).