[ویکی فقه] وجود غیرشیعیان در شهدای کربلا (شبهه). درباره مذهب برخی از شهدای کربلا، شبهه ای مطرح شده که همه شهدای کربلا شیعه نبودند و در میان آن افراد غیر شیعه هم وجود داشتند؛ در این جا مذهب شهدایی که درباره آنها شک شده است را بررسی خواهیم کرد تا صحت و سقم این شبهه معلوم شود.
بدون تردید، محبت اهل بیت (علیهم السّلام) دل های شیفتگان و عاشقان را مجذوب آنها می کند، اما تنها محبت، باعث نمی شود که انسان، جان خود را در راه محبوب تقدیم نماید، بلکه امری بالاتر از محبت که همان قبول ولایت و اطاعت باشد، این آتش را در دل و جان او شعله ور می سازد، یعنی محبت به علاوه ای ولایت، نتیجه اش اطاعت از فرمان و دستورات آن بزرگواران را به ارمغان می آورد.از این رو، در حادثه عاشورا، وقتی امام حسین (علیه السّلام) از مکه به سوی کربلا می آمد، در هر منزلی که فرود می آمد، با افرادی ملاقات می کرد و برای شرکت در این جهاد بزرگ از آنها دعوت می نمود، در حالی که بسیاری از آنان، ایشان را می شناختند و محبت اهل بیت (علیهم السّلام) را نیز در دل داشتند، اما کسانی که جذب مکتب حسینی شدند، تنها محبت، آنها را در این قربانگاه عشق نکشاند، بلکه بالاتر از آن، ولایت الهی آن حضرت این همه شور حسینی را در دل آنان بر پا کرد، تا جایی که جانشان را در کف اخلاص گذاشته، در راه دین و هدف امام زمان شان فدا کردند.نکته دوم این که کلمه ای «شیعه» به کسانی اطلاق می شود، که از شخصی پیروی و متابعت نماید و صرف این که فردی محبت آن شخص را داشته باشد، به او «شیعه» نمی گویند.با توجه به این دو نکته، افرادی که قبل از واقعه ی کربلا عثمانی و یا از پیروان ادیان دیگر بودند (همانند وهب نصرانی) وقتی در کربلا به امام پیوستند و در حزب و سپاه آن حضرت قرار گرفتند، ولایت امام را پذیرفتند و با تمام وجود (در اعتقاد و عمل) از ایشان پیروی کردند و خط و اندیشه ای طرف مقابل و تمام وابستگی ها را از ادیان و مذاهب و رنگ و بوی دیگر رها کردند و با نثار جان و دفاع از حریم اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) پیروی و شیعه بودنشان را ثابت کردند.بنابراین، شهدای کربلا همه شیعه بوده اند و آنهایی که به امام پوستند، شیعه شدند.
بررسی شهدایی که شک در شیعه بودن آنها شده
مذهب شهدایی که در شیعه بودن آنها شک شده را بررسی می کنیم.
← زهیر بن قین
از میان شهدای کربلا، تنها زهیر بن قین عثمانی بود که ایشان هم پس از ملحق شدن به امام حسین (علیه السّلام)، دست از عثمانی بودنش برداشته و شیعه ای حسینی شده است.و نیز سعد بن الحارث و برادرش ابوالعطوف از خوارج بوده اند، اما با آمدن در صف عاشورائیان، از شیعیان حضرت گشته و روح و جانشان رنگ و بوی حسین گرفته و قلب هایشان مالامال از عشق و ولایت آن حضرت شد.بنابراین، همه کسانی را که نامبرده ایم، شیعه آن حضرت بوده اند، زیرا معنای شیعه این است: شیعه یعنی پیرو، یعنی همگام با امام، یعنی مطیع و فرمانبردار دستور امام و شهدای کربلا همان کسانی بودند که این ویژگی ها را داشتند.
بدون تردید، محبت اهل بیت (علیهم السّلام) دل های شیفتگان و عاشقان را مجذوب آنها می کند، اما تنها محبت، باعث نمی شود که انسان، جان خود را در راه محبوب تقدیم نماید، بلکه امری بالاتر از محبت که همان قبول ولایت و اطاعت باشد، این آتش را در دل و جان او شعله ور می سازد، یعنی محبت به علاوه ای ولایت، نتیجه اش اطاعت از فرمان و دستورات آن بزرگواران را به ارمغان می آورد.از این رو، در حادثه عاشورا، وقتی امام حسین (علیه السّلام) از مکه به سوی کربلا می آمد، در هر منزلی که فرود می آمد، با افرادی ملاقات می کرد و برای شرکت در این جهاد بزرگ از آنها دعوت می نمود، در حالی که بسیاری از آنان، ایشان را می شناختند و محبت اهل بیت (علیهم السّلام) را نیز در دل داشتند، اما کسانی که جذب مکتب حسینی شدند، تنها محبت، آنها را در این قربانگاه عشق نکشاند، بلکه بالاتر از آن، ولایت الهی آن حضرت این همه شور حسینی را در دل آنان بر پا کرد، تا جایی که جانشان را در کف اخلاص گذاشته، در راه دین و هدف امام زمان شان فدا کردند.نکته دوم این که کلمه ای «شیعه» به کسانی اطلاق می شود، که از شخصی پیروی و متابعت نماید و صرف این که فردی محبت آن شخص را داشته باشد، به او «شیعه» نمی گویند.با توجه به این دو نکته، افرادی که قبل از واقعه ی کربلا عثمانی و یا از پیروان ادیان دیگر بودند (همانند وهب نصرانی) وقتی در کربلا به امام پیوستند و در حزب و سپاه آن حضرت قرار گرفتند، ولایت امام را پذیرفتند و با تمام وجود (در اعتقاد و عمل) از ایشان پیروی کردند و خط و اندیشه ای طرف مقابل و تمام وابستگی ها را از ادیان و مذاهب و رنگ و بوی دیگر رها کردند و با نثار جان و دفاع از حریم اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) پیروی و شیعه بودنشان را ثابت کردند.بنابراین، شهدای کربلا همه شیعه بوده اند و آنهایی که به امام پوستند، شیعه شدند.
بررسی شهدایی که شک در شیعه بودن آنها شده
مذهب شهدایی که در شیعه بودن آنها شک شده را بررسی می کنیم.
← زهیر بن قین
از میان شهدای کربلا، تنها زهیر بن قین عثمانی بود که ایشان هم پس از ملحق شدن به امام حسین (علیه السّلام)، دست از عثمانی بودنش برداشته و شیعه ای حسینی شده است.و نیز سعد بن الحارث و برادرش ابوالعطوف از خوارج بوده اند، اما با آمدن در صف عاشورائیان، از شیعیان حضرت گشته و روح و جانشان رنگ و بوی حسین گرفته و قلب هایشان مالامال از عشق و ولایت آن حضرت شد.بنابراین، همه کسانی را که نامبرده ایم، شیعه آن حضرت بوده اند، زیرا معنای شیعه این است: شیعه یعنی پیرو، یعنی همگام با امام، یعنی مطیع و فرمانبردار دستور امام و شهدای کربلا همان کسانی بودند که این ویژگی ها را داشتند.
wikifeqh: شبهه_وجود_غیرشیعیان_در_شهدای_کربلا