[ویکی فقه] وجوب صادر شده از طرف شرع را وجوب شرعی گویند. این بحث در اصول فقه کاربرد دارد.
وجوب شرعی، مقابل وجوب عقلی بوده و عبارت است از بعث و طلب اکید مولا به انجام کاری، به گونه ای که راضی به ترک آن نمی باشد. پس حاکم به وجوب در این جا شارع است، مانند: وجوب نماز که مولا با امر «صل» آن را به مکلفین می فهماند و از آن ها انجام آن را درخواست نموده و راضی به ترک آن نیست.
راه به دست آمدن وجوب در وجوب شرعی
در این که وجوب از هیئت امر، از طریق وضع به دست می آید یا این که عقل آن را می فهمد، اختلاف است؛ برخی اعتقاد دارند هیئت امر، برای وجوب یا اعم از وجوب و ندب وضع شده است، اما عده ای دیگر معتقدند هیئت امر برای برانگیختن مکلف به انجام مطلوب وضع شده، اما اگر این کار ناشی از اراده قوی باشد، عقل از آن، وجوب، و در صورتی که اراده مولا ضعیف باشد، استحباب را می فهمد.
وجوب شرعی، مقابل وجوب عقلی بوده و عبارت است از بعث و طلب اکید مولا به انجام کاری، به گونه ای که راضی به ترک آن نمی باشد. پس حاکم به وجوب در این جا شارع است، مانند: وجوب نماز که مولا با امر «صل» آن را به مکلفین می فهماند و از آن ها انجام آن را درخواست نموده و راضی به ترک آن نیست.
راه به دست آمدن وجوب در وجوب شرعی
در این که وجوب از هیئت امر، از طریق وضع به دست می آید یا این که عقل آن را می فهمد، اختلاف است؛ برخی اعتقاد دارند هیئت امر، برای وجوب یا اعم از وجوب و ندب وضع شده است، اما عده ای دیگر معتقدند هیئت امر برای برانگیختن مکلف به انجام مطلوب وضع شده، اما اگر این کار ناشی از اراده قوی باشد، عقل از آن، وجوب، و در صورتی که اراده مولا ضعیف باشد، استحباب را می فهمد.
wikifeqh: وجوب_شرعی