وجن

لغت نامه دهخدا

وجن. [ وَ ] ( ع مص )دور انداختن. || بر زمین کوفتن. || کوفتن گازر جامه را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). کوفتن. ( تاج المصادر بیهقی ). || ( اِ ) وَجَن. واجن. زمین سخت دارای سنگ ریزه و قیل العارض من الارض. ( اقرب الموارد ).

وجن. [ وَ ج َ ] ( ع اِ ) زمین سخت سنگریزه دار. ( از اقرب الموارد ). رجوع به مدخل قبل شود.

فرهنگ فارسی

زمین سخت سنگریزه دار

دانشنامه عمومی

وجن ( به لاتین: Vejen ) یک منطقهٔ مسکونی در دانمارک است که در وجن واقع شده است. [ ۱] وجن ۸٫۵۳ کیلومتر مربع مساحت و ۹٬۸۵۳ نفر جمعیت دارد.
عکس وجنعکس وجن
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس