وجاه
لغت نامه دهخدا
وجاه. [ وِ ]( ع ص ، اِ ) اندازه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). زهاء. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ): هذا وجاه الف ؛ این مقدار هزارست. || ج ِ وجیهه. || ج ِ وجیه. ( ناظم الاطباء ). رجوع به وجیه و وجیهه شود.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید