( وثیغة ) وثیغة. [ وَ غ َ ] ( ع اِ ) رکویی که در فرج شتر ماده گذارند چون خواهند که بر بچه غیر مهر آرد و بچه خود پندارد. || ( ص ) اشکنه بریکدیگر فراهم آورده. || گیاه بهاری از هر جنس آمیخته درهم پیچیده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
