وثبان

لغت نامه دهخدا

وثبان. [ وَ ث َ ] ( ع مص ) وثب. وثوب. وثیب. وثاب. برجستن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). جهیدن و برخاستن و ایستادن. ( اقرب الموارد ). || نشستن ، در لغت حمیر. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به وثب شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس