وِتْسْتون، چارْلْز (۱۸۰۲ـ۱۸۷۵)(Wheatstone, Charles)
وِتْسْتون، چارْلْز
فیزیک دان و مخترع انگلیسی. در ۱۸۷۳، با همکاری ویلیام کوک، تلگراف راه آهن را به ثبت رسانید. او با بسط و تکمیل فکر ساموئل کریستی (۱۷۸۴ـ۱۸۶۵)، پل وتستون را ابداع کرد که شبکه ای الکتریکی برای اندازه گیری مقاومت است. اختراع کُنسرتینا، نوعی ساز بادی، هم ازجمله کارهای وتستون است. او در ۱۸۴۳ برای اولین بار سرعت برق را در طول سیم ها به دست آورد و دینامهای اولیه را چنان اصلاح کرد که تولید جریان در آن ها به صورت پیوسته درآید. در ۱۸۶۸، لقب سِر گرفت. وتستون در گلاستر زاده شد و به شغل خانوادگی اش، ساخت ساز های موسیقی، روی آورد. کارهایی که در زمینۀ صوت شناسی انجام داد، در ۱۸۳۴ منجر به انتصاب وی به سِمت استاد فیزیک تجربی در کینگز کالج لندن شد که این سِمت را تا زمان مرگش حفظ کرد. در ۱۸۲۷، وسیله ای به نام کلایدوفون ابداع کرد که با به ارتعاش درآوردن ناحیه ای که تحت تابش نور بود و تولید منحنی های دید مستمر، ارتعاش سطوحی را که در حال تولید صوت بودند به صورت بصری به نمایش می گذاشت. در ادامۀ کار خود، انتقال صدا در آلت های موسیقی را بررسی کرد. مُدهای ارتعاش در لوله های صوتی محتوی هوا را در ۱۸۳۲، و مُدهای مربوط به صفحه های در حال ارتعاش را در ۱۸۳۳ کشف کرد. در ۱۸۳۵، نشان داد که طیف های تولیدشده در تخلیه های جرقه ای ناشی از الکترودهای فلزی، وقتی الکترودهای متفاوتی به کار برده می شوند، رنگ ها و خط های متفاوتی دارند. به درستی پیش بینی کرد که طیف نمایی در مراحل تکاملی اش تبدیل به روشی برای تجزیه و تحلیل عناصر می شود. در ۱۸۶۰، نشان داد که ترکیب بصری دو تصویر مشابه در استریوسکوپ چگونه به تجسم سه بُعدی منجر می شود.
وِتْسْتون، چارْلْز
فیزیک دان و مخترع انگلیسی. در ۱۸۷۳، با همکاری ویلیام کوک، تلگراف راه آهن را به ثبت رسانید. او با بسط و تکمیل فکر ساموئل کریستی (۱۷۸۴ـ۱۸۶۵)، پل وتستون را ابداع کرد که شبکه ای الکتریکی برای اندازه گیری مقاومت است. اختراع کُنسرتینا، نوعی ساز بادی، هم ازجمله کارهای وتستون است. او در ۱۸۴۳ برای اولین بار سرعت برق را در طول سیم ها به دست آورد و دینامهای اولیه را چنان اصلاح کرد که تولید جریان در آن ها به صورت پیوسته درآید. در ۱۸۶۸، لقب سِر گرفت. وتستون در گلاستر زاده شد و به شغل خانوادگی اش، ساخت ساز های موسیقی، روی آورد. کارهایی که در زمینۀ صوت شناسی انجام داد، در ۱۸۳۴ منجر به انتصاب وی به سِمت استاد فیزیک تجربی در کینگز کالج لندن شد که این سِمت را تا زمان مرگش حفظ کرد. در ۱۸۲۷، وسیله ای به نام کلایدوفون ابداع کرد که با به ارتعاش درآوردن ناحیه ای که تحت تابش نور بود و تولید منحنی های دید مستمر، ارتعاش سطوحی را که در حال تولید صوت بودند به صورت بصری به نمایش می گذاشت. در ادامۀ کار خود، انتقال صدا در آلت های موسیقی را بررسی کرد. مُدهای ارتعاش در لوله های صوتی محتوی هوا را در ۱۸۳۲، و مُدهای مربوط به صفحه های در حال ارتعاش را در ۱۸۳۳ کشف کرد. در ۱۸۳۵، نشان داد که طیف های تولیدشده در تخلیه های جرقه ای ناشی از الکترودهای فلزی، وقتی الکترودهای متفاوتی به کار برده می شوند، رنگ ها و خط های متفاوتی دارند. به درستی پیش بینی کرد که طیف نمایی در مراحل تکاملی اش تبدیل به روشی برای تجزیه و تحلیل عناصر می شود. در ۱۸۶۰، نشان داد که ترکیب بصری دو تصویر مشابه در استریوسکوپ چگونه به تجسم سه بُعدی منجر می شود.
wikijoo: وتستون،_چارلز_(۱۸۰۲ـ۱۸۷۵)