وبیئه

لغت نامه دهخدا

( وبیئة ) وبیئة. [ وَ ءَ ] ( ع ص ) زمین مرگامرگی ناک که در آن وبا و طاعون باشد. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس