وبول
لغت نامه دهخدا
وبول. [ وُ ] ( ع مص ) وبالة. ناگوار گردیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || سخت شدن. ( از المنجد ). || چراگاه ناگواردناک شدن زمین. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). رجوع به وبالة شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید