وباغه

لغت نامه دهخدا

( وباغة ) وباغة. [ وَب ْ با غ َ ] ( ع اِ ) کون و اِست. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ): کذبت وباغته ؛ ای ضرط. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج )؛یعنی تیز داد. ( ناظم الاطباء ). رجوع به وباعة شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس