وباطه

لغت نامه دهخدا

( وباطة ) وباطة. [ وَ طَ ] ( ع مص ) وبط. وبوط. سست رأی گردیدن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ).سست شدن. ( ناظم الاطباء ). رجوع به وبط و وبوط شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس