وایکینگ ها

دانشنامه عمومی

وایکینگ ها دریانوردانی از جنوب اسکاندیناوی بودند که به زبان نورس باستان صحبت می کردند. آن ها با اروپای شمالی رابطه تجاری داشتند. این رابطه در یک منطقه وسیع شمالی، مرکزی، شرقی و غربی اروپا بین اواخر سده هشتم تا یازدهم میلادی صورت گرفت. [ ۱] [ ۲]
نورس ها دسته ای از ژرمن ها بودند که نیاکانشان از دانمارک و دریاهای اسکاگراک و کاتگات گذر کرده و در سوئد و نروژ ساکن شده بودند.
واژة Viking مأخوذ از لغت Vik است که در زبان نورس قدیم «خلیج» یا «آبگیر» معنی می داد. «ویک» به این معنی در اعلام بسیاری دیده می شود، از آن جمله است: نارویک، شلسویگ، ریکیاویک، برویک، ویکلو، و امثال آن. وایکینگ به کسی گفته می شد که بر اراضی مجاور خلیجها هجوم می برد. غرض ما از «تمدن وایکینگ» فرهنگ اقوام اسکاندیناوی است در «عصر وایکینگ» ـ که از ۷۰۰ میلادی آغاز و به ۱۱۰۰ میلادی ختم می شود. [ ۳]
بین سال های ۸۰۰ تا ۱۰۵۰ میلادی برای سه سده، جنگجویان وایکینگ با کشتی های طَویل خود اروپا را به هراس افکنده بودند. آن ها از اسکاندیناوی در جستجوی نقره، برده و زمین راهی سفرهای دریایی شدند. برخی از آن ها به بریتانیا و فرانسه و برخی دیگر به روسیه و رودهای دوردست آسیا یورش بردند. وایکینگ ها کاشفان و دریانوردان دلیر و شجاعی بودند، آن ها با بی باکی از میان امواج خروشان اقیانوس اطلس گذر کرده و ایسلند، گرینلند و قاره آمریکا را ۵ قرن پیش از کریستف کلمب کشف کردند. [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷] [ ۸] [ ۹] [ ۱۰] [ ۱۱] [ ۱۲] [ ۱۳] [ ۱۴] [ ۱۵] در حدود سال ۱۰۰۰ میلادی وایکینگ ها از جزایر بریتانیا به سمت گرینلند رفته، یک مستعمره ایجاد کردند و سپس به لابرادور، بافین و در نهایت به نیوفاندلند رفتند و در آنجا مستعمره ای به نام واینلند ( به معنای سرزمین شراب ) تأسیس کردند و از آن پایگاه در امتداد سواحل آمریکای شمالی حرکت کردند و گیاهان، جانوران و مردم بومی را مشاهده و با آنها مراوده کردند.
اگرچه وایکینگ ها هرگز به آمریکا بازنگشتند اما سایر اروپایی ها از دستاوردهای آنها باخبر شدند و مجذوب داستان های کشف «دنیای جدید» توسط وایکینگ های ترسناک شده بودند، اما وایکینگ ها فاقد منابع کافی برای دنبال کردن مسیر اکتشاف خود بودند. در هر صورت تجارت آنها همچنان مانند صدها سال حول دریای مدیترانه پابرجا ماند. [ ۱۶]
عکس وایکینگ هاعکس وایکینگ هاعکس وایکینگ هاعکس وایکینگ هاعکس وایکینگ هاعکس وایکینگ ها

وایکینگ ها (فصل ۴). فصل چهارم از مجموعهٔ تلویزیونی درام تاریخی وایکینگ ها که اولین بار در تاریخ ۱۸ فوریه، ۲۰۱۶ از شبکه هیستوری در کانادا پخش شد. این فصل شامل دو بخش است که جمعاً به ۲۰ قسمت تقسیم می شود و هر بخش متشکل از ۱۰ قسمت است؛[ ۱] [ ۲] [ ۳] نیمه دوم از ۳۰ نوامبر ۲۰۱۶، تا ۱ فوریه ۲۰۱۷ پخش گردید. [ ۴]
در این فصل رگنار لاثبروگ شخصیت اصلی حذف میشود که خلا بزرگی در فیلم ایجاد میشود
و ذهن مخاطب وارد چالش بزرگی میگردد مایکل هرست خالق و فیلمنامه نویس سریال وایکینگها گفته است که «سریال مرگ رگنار را فراموش کرده»ولی برای بیننده ها سخت است که بدون رگنار سریال را تماشا کند
عکس وایکینگ ها (فصل ۴)عکس وایکینگ ها (فصل ۴)

وایکینگ ها (فیلم ۱۹۵۸). وایکینگ ها ( انگلیسی: The Vikings ) فیلمی به کارگردانی ریچارد فلایشر است که در سال ۱۹۵۸ منتشر شد.
کرک داگلاس
تونی کرتیس
جنت لی
ارنست بورگناین
جیمز دونالد
الکساندر ناکس
اورسن ولز
• مَـکسین آدلی
عکس وایکینگ ها (فیلم ۱۹۵۸)

وایکینگ ها (مجموعه تلویزیونی). وایکینگ ها یک مجموعهٔ تلویزیونی کانادایی - ایرلندی به سبک درام تاریخی و اکشن است که توسط مایکل هرست نوشته شده، و از شبکهٔ هیستوری پخش می شود. پخش فصل نخست مجموعه، شامل ۹ قسمت، از ۳ مارس ۲۰۱۳ در آمریکا و کانادا آغاز شد، و فصل دوم آن از ۲۷ فوریهٔ ۲۰۱۴ در ۱۰ قسمت شروع، و تا ۱ مهٔ ۲۰۱۴ ادامه داشت. [ ۱] فصل سوم مجموعه به تعداد ۱۰ قسمت در سال ۲۰۱۵ پخش گردید، و فصل چهارم به تعداد ۲۰ قسمت از ۱۸ فوریه ۲۰۱۶ پخش گردید. فصل پنجم مجموعه نیز به تعداد ۲۰ قسمت از نوامبر ۲۰۱۷ تا ژانویه ۲۰۱۹ پخش شد. همچنین مجموعه برای فصل ششم به تعداد ۲۰ قسمت تمدید شد، که فصل نهایی این سری نیز خواهد بود. نیم فصل دوم از فصل ششم ( ۱۰قسمت پایانی ) در ۱۰ دی ماه ۱۳۹۹ از شبکه آمازون پخش شد. گفتنی است که شبکه آمازون امتیاز پخش این سریال را از شبکه هیستوری خریده است.
داستان مجموعه دربارهٔ راگنار لاثبروک ( با بازی تراویس فیمل ) ، یکی از قهرمانان باستانی اسکاندیناوی در عصر وایکینگ ها است. راگنار، که یک وایکینگ کشاورز است، برای اولین بار پیشنهاد حمله به غرب و انگلستان را مطرح می کند، و همراه برادر جنگجوی خود، رولو ( کلایو استندن ) ، و همسرش لاگرتا ( کاترین وینیک ) ، که یک سپربانو است، به آنجا سفر می کنند. [ ۲]
عکس وایکینگ ها (مجموعه تلویزیونی)عکس وایکینگ ها (مجموعه تلویزیونی)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

وایْکینْگ ها (Viking)
تصویری از یک وایکینگ
تصویری از یک وایکینگ
ساکنان اسکاندیناوی از ۸۰۰ تا ۱۱۰۰م که با وجود روابط تجاری با بخش اعظم اروپا بر آن تاختند و عموماً در آن جا ساکن شدند. آنان سوار بر کشتی های باریک و دراز و کم ارتفاع خود، که قدرت مانور زیادی داشتند، با پیمودن رودها تا اعماق خشکی ها پیش می رفتند و سرزمین ها را درپی تصاحب طلا و زمین غارت می کردند؛ قومی پرتکاپو بودند، چه در مقام مهاجر، که از شمال افریقا تا قلب روسیه کوچ نشین ساختند و چه در مقام بازرگان، که عمدۀ مراکز تجاری شان عبارت بودند از بیرکا (نزدیک استکهلم) و هِدِبی (نزدیک اشلسویگ). وایکینگ ها دارای ادبیاتی غنی و سرشار از حماسه ها و کتیبه های رونی (الفبای قدیم اسکاندیناوی) بودند و نظام حکومتی شان نظامی سازمان یافته و مبتنی بر شورا (تینگ) بود. شاهان و بزرگانشان را به همراه کشتی ها و دارایی های آنان به خاک می سپردند. در فرانسه نورماندی به آنان واگذار شد. در زمان حکومت اسوئین اول، انگلستان را (که در آن جا به آن ها «دانمارکی» می گفتند) در ۱۰۱۳م فتح کردند و پسر وی، کانوت، علاوه بر دانمارک و نروژ بر انگلستان نیز سلطنت می کرد. در مشرق نخستین ایالت روسیه را ایجاد کرده نووگورود را بنیان نهادند. در جنوب به امپراتوری بیزانس رسیدند و از جانب غرب تا ایرلند و ایسلند را با کشتی پیمودند. اریکِ سرخ گرینلند را کشف کرد و پسرش، لیِف اریکسون، امریکای شمالی را که آن را «وینلند» نامید. در ۱۰۶۶م برای دومین بار بر انگلستان ظفر یافتند و در آن جا «نورمان» نامیده شدند. دلایل گسترش ناگهانی حوزۀ عمل مردم اسکاندیناوی، مانند منشأ کلمۀ «وایکینگ»، محل اختلاف است، هرچند تأثیر عواملی نظیر رشد بیش از حد جمعیت آنان، ضعف کشورهای همسایه و شرایط مطلوب تجاری را نمی توان نادیده گرفت. گرچه بسیاری از اهالی اسکاندیناوی در این دوره در امر تجارت و تاخت وتاز فعال بودند، موفقیت وایکینگ ها مرهون برتری کشتی هایشان و مهارتشان در دریانوردی بود. نمونه هایی از کشتی وایکینگ ها در اوسلو و راسکیلده دانمارک نگهداری می شوند. وایکینگ ها هرچند عموماً به دریازنی شهره اند، در سازماندهی نهادهای سیاسی نیز تبحر داشتند. آنان دارای نظام قانونی و تشکیلات اجتماعی مستحکم و فرهنگ شاعرانه غنی بودند و رفته رفته که یکجانشینی پیشه کردند بسیاری از رسوم مناطق محل سکونتشان را پذیرفتند، که نمونۀ آن گرویدن به مسیحیت و متعاقباً ترویج آن در اسکاندیناوی است. سرآغاز تهاجمات وایکینگ ها به جزایر بریتانیا غارت دیر لیندیسفارن در ۷۹۳م بود. دیری نپایید که وایکینگ ها بر جزایر اورکنی، شتلند، هبریدز و بخش هایی از شمال و غرب اسکاتلند و بخش هایی از ایرلند تسلط یافتند؛ پیشروی شان در انگلستان روزافزون بود و اختیار بخش اعظم ممالک آنگلوساکسونی را به دست گرفتند و آن نواحی را دینلاو نامیدند. اما ایالت وسکس به زعامت آلفرد کبیر به شدت مقاومت کرد و در ۸۹۹م پیروز شد. ضرورت مقاومت سازمان یافته به رشد نظام فئودالیته شتاب بخشید. در قرن ۱۰م ساکنان اسکاندیناویایی انگلستان براثر جنگ داخلیِ اسکاندیناوی ضعیف شدند، اما در اواخر این قرن تهاجم وایکینگ های دانمارک شدت یافت و اسوئین اول و کانوت به انگلستان حمله و آن را اشغال کردند. آنان در برخی از نقاط انگلستان، مثل یورک، ماندگار شدند و تأثیر فراوانی بر تحول زبان انگلیسی گذاشتند. در ایرلند، وایکینگ ها شهرهایی بنا کردند، چون دوبلین (۸۴۱م)، کورک و لیمِریک، اما به سبب شکست در نبرد کلانتارف در ۱۰۱۴م اقداماتشان ناتمام ماند. امپراتوری کارولنژیان در دورۀ حاکمیت شارلمانی و جانشینش، لوئی پرهیزگار، در برابر وایکینگ ها مقتدرانه ایستاد، اما پس از مرگ لوئی در ۸۴۰م آنان پیاپی بر نواحی اطراف سن و لوآر تاختند و در ۸۴۵ پاریس را تاراج کردند. ولی در آن جا نیز مانند انگلستان حاضر شدند در ازای دینگلد یا دریافت خراج از حمله به شهرها و مناطق دست بردارند. در ۹۱۲م حاکم وقت فرانسه زمین هایی را به رولو، سرکردۀ وایکینگ ها، بخشید که بعدها به دوک نشین نورماندی تبدیل شد. در اسپانیا و مدیترانه، وایکینگ ها با مقاومت قاطع مسلمانان مواجه شدند و درنتیجه فقط چند حملۀ پراکنده انجام دادند. وایکینگ ها قبل از پایان قرن ۹م در جزایر فِرو و ایسلند ساکن شده بودند. اریکِ سرخ حدود ۹۸۶م قومش را در گرینلند سکنا داد و پسرش، لیِف اریکسون، در ۱۰۰۰م «وینلند» را در امریکای شمالی (احتمالاً مطابق نیوفندلند کنونی) کشف کرد، هرچند ظاهراً مهاجرنشین های وایکینگ ایجادشده در آن جا چندان دوام نیاوردند. در شرق، وایکینگ ها که در آن جا به «روس» معروف بودند با پیمودن رودهای دنیپر و ولگا به سمت جنوب به دادوستد پرداختند و در نووگورود و کیِف مراکز تجاری ایجاد کردند؛ در کیِف سلسله ای نیز بنا نهادند. وایکینگ ها در یگان پاسداران امپراتوری بیزانس نیز خدمت می کردند و در آن جا به وارانگیان معروف بودند. مثلا در ۸۶۲م برای رفع اختلاف سران قبایل اسلاو در روسیه، وارانگیان های سوئدی را فراخواندند.

پیشنهاد کاربران

بپرس