واینایلون، یک نوع فیبر صنعتی است که از پلی وینیل الکل ساخته می شود. سنگ آهک و آنتراسیت مواد خام واینایلون را تشکیل می دهند. واینایلون اولین بار در ژاپن در سال ۱۹۳۹ توسط ری سونگ جی، ایکیرو ساکارودا و کاواکامی ساخته شد. ساخت آزمایشی این محصول در سال ۱۹۵۴ شروع شد و در سال ۱۹۶۱ مجتمع «واینایلون ۸ فوریه» در هامهونگ کره شمالی ساخته شد. استفاده زیاد واینایلون در کره شمالی نمونه ای از اجرا فلسفه جوچه است و برای همین از آن به عنوان الیاف جوچه یاد می شود.
وینایلون الیاف ملی کره شمالی است و از آن در اکثر پارچه ها استفاده می شود. این نوع الیاف از پنبه و نایلون که در کره شمالی به صورت کم تولید می شود، پیشی گرفته است. جدای از لباس، وینایلون در کفش، طناب و حوله استفاده می شود.
توشیکو مک آدام، هنرمند کانادایی ژاپنی، از وینایلون در کارهای اولیه اش استفاده کرد بخاطر این که وینایلون مقرون به صرفه تر از نایلون بود.
وینایلون در برابر گرما و مواد شیمیایی مقاوم است ولی چند بدی هم دارد که شامل سفت بودن، جذب سخت رنگ و هزینه زیاد تولید آن می شود.
بین سال های ۱۹۱۰ تا ۱۹۴۵، کره به عنوان مستعمره ژاپن اداره می شد. این باعث تأثیر گذاری کره بر اقتصاد و سیاست ژاپن می شد. سپس، بعد از دومین جنگ ژاپن و چین که در سال ۱۹۳۷ شروع شده بود، کره درگیر تلاش های جنگی شد. در بین تلاش های ژاپن برای ساخت کشوری علمی تر و از نظر تکنولوژی پیشرفته تر بود که گروهی از پژوهشگران بر روی ساخت وینایلون کار کردند.
اولین موفقیت در ساختن وینایلون توسط دانشگاه کیوتو واقع در ژاپن توسط تیم پژوهشگری در سال ۱۹۳۹ اتفاق افتاد. گرچه بعداً وینایلون به وسیله ری سونگ جی که یکی از افراد گروه پژوهش دانشگاه کیوتو بود، در دوران راه اندازی کمپینی که هدفش استخدام دانشمندان و مهندسان از کره جنوبی بود و در دوران استقلال کره شمالی در سال ۱۹۴۵، به کره شمالی انتقال پیدا کرد. او به عنوان پروفسور در دانشگاه ملی سئول کار می کرد. در دوران جنگ کره، زمانی که سئول توسط لشکر مردمی دموکرات اشغال شده بود، به ری پیشنهاد تحقیقات در کره شمالی را دادند. ری سونگ جی قبول کرد و کره شمالی پناهنده شد.
بعد از استقلال کره در سال ۱۹۴۵، کره شمالی در استعمار شوروی قرار گرفت و بعد از شوروی به منظور استواری کشور کمک دریافت می کرد. این کمک ها از تمام شدن جنگ کره در سال ۱۹۵۳ شروع شد. شوروی، چین و بقیه کشورهای کمونیست شروع به دادن کمک به کره شمالی کردند. به خاطر همین کره شمالی به صورت خیلی حاد به این کمک ها وابسته شده بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفوینایلون الیاف ملی کره شمالی است و از آن در اکثر پارچه ها استفاده می شود. این نوع الیاف از پنبه و نایلون که در کره شمالی به صورت کم تولید می شود، پیشی گرفته است. جدای از لباس، وینایلون در کفش، طناب و حوله استفاده می شود.
توشیکو مک آدام، هنرمند کانادایی ژاپنی، از وینایلون در کارهای اولیه اش استفاده کرد بخاطر این که وینایلون مقرون به صرفه تر از نایلون بود.
وینایلون در برابر گرما و مواد شیمیایی مقاوم است ولی چند بدی هم دارد که شامل سفت بودن، جذب سخت رنگ و هزینه زیاد تولید آن می شود.
بین سال های ۱۹۱۰ تا ۱۹۴۵، کره به عنوان مستعمره ژاپن اداره می شد. این باعث تأثیر گذاری کره بر اقتصاد و سیاست ژاپن می شد. سپس، بعد از دومین جنگ ژاپن و چین که در سال ۱۹۳۷ شروع شده بود، کره درگیر تلاش های جنگی شد. در بین تلاش های ژاپن برای ساخت کشوری علمی تر و از نظر تکنولوژی پیشرفته تر بود که گروهی از پژوهشگران بر روی ساخت وینایلون کار کردند.
اولین موفقیت در ساختن وینایلون توسط دانشگاه کیوتو واقع در ژاپن توسط تیم پژوهشگری در سال ۱۹۳۹ اتفاق افتاد. گرچه بعداً وینایلون به وسیله ری سونگ جی که یکی از افراد گروه پژوهش دانشگاه کیوتو بود، در دوران راه اندازی کمپینی که هدفش استخدام دانشمندان و مهندسان از کره جنوبی بود و در دوران استقلال کره شمالی در سال ۱۹۴۵، به کره شمالی انتقال پیدا کرد. او به عنوان پروفسور در دانشگاه ملی سئول کار می کرد. در دوران جنگ کره، زمانی که سئول توسط لشکر مردمی دموکرات اشغال شده بود، به ری پیشنهاد تحقیقات در کره شمالی را دادند. ری سونگ جی قبول کرد و کره شمالی پناهنده شد.
بعد از استقلال کره در سال ۱۹۴۵، کره شمالی در استعمار شوروی قرار گرفت و بعد از شوروی به منظور استواری کشور کمک دریافت می کرد. این کمک ها از تمام شدن جنگ کره در سال ۱۹۵۳ شروع شد. شوروی، چین و بقیه کشورهای کمونیست شروع به دادن کمک به کره شمالی کردند. به خاطر همین کره شمالی به صورت خیلی حاد به این کمک ها وابسته شده بود.
wiki: واینایلون