وایلْد، اُسْکار (۱۸۵۴ـ۱۹۰۰)(Wilde, Oscar)
وایلْد، اُسْکار
نـویـسنـده ایــرلـندی. در سخنرانی هایی که در سفرهای خود در ۱۸۸۲ ایراد کرد، با سبک مُطنطن و گفت وگو های به یادماندنی اش جامعۀ لندن و امـریکا را شگفت زده ساخت. تصویر دوریان گری، یگانه رمانش، را در ۱۸۹۱ و پس از آن، زنجیره ای از کُمدی های گزنده خود را انتشار داد، از جمله زن بی اهمیت (۱۸۹۳) و اهمیتِ ارنست بودن (۱۸۹۵). اسکار وایلد در دوبلین به دنیا آمد و در آن جا و آکسفورد به طرفدار جنبش زیباشناختی (هُنر برای هُنر) معروف شد. در ۱۸۸۱، اشعار خود را انتشار داد و مجموعه ای از قصه های پریان و داستان های دیگر، نقد، و یک مقاله سیاسی آشوب گرایانه با نام روح آدمی در حاکمیت سوسیالیسم (۱۸۹۱) نوشت. کُمدی های اجتماعی خوش ساخت او عبارت اند از بادبزن خانم ویندرمیر(۱۸۹۲) و شوهر دلخواه (۱۸۹۵). نمایش نامۀ سالومه (۱۸۹۳)، که بر اساس شخصیتی انجیلی استوار بود، به زبان فرانسوی نوشته شد؛ این اثر که ادارۀ سانسور انگلستان آن را فضاحت بار دانست، نخست در ۱۸۹۶ با هنرمندی سارا برنار در نقش اوّل اجرا شد. ازجملۀ عشاقش لُرد آلفرد داگلاس بود که ارتباط این دو، رسوایی اجتماعی، ورشکستگی مالی، و زندانی شدن وایلد را به دنبال داشت. شعر بلند قصیدۀ زندان ریدینگ (۱۸۹۸) و نامه ای که با عنوان دِ پروفوندیس (۱۹۰۵) در زندان نوشته شد، به شرح روابط او می پردازند. پس از رهایی از زندان در ۱۸۹۷، در فرانسه زندگی کرد و در گورستان پِرـ لاشز پاریس به خاک سپرده شد.
وایلْد، اُسْکار
نـویـسنـده ایــرلـندی. در سخنرانی هایی که در سفرهای خود در ۱۸۸۲ ایراد کرد، با سبک مُطنطن و گفت وگو های به یادماندنی اش جامعۀ لندن و امـریکا را شگفت زده ساخت. تصویر دوریان گری، یگانه رمانش، را در ۱۸۹۱ و پس از آن، زنجیره ای از کُمدی های گزنده خود را انتشار داد، از جمله زن بی اهمیت (۱۸۹۳) و اهمیتِ ارنست بودن (۱۸۹۵). اسکار وایلد در دوبلین به دنیا آمد و در آن جا و آکسفورد به طرفدار جنبش زیباشناختی (هُنر برای هُنر) معروف شد. در ۱۸۸۱، اشعار خود را انتشار داد و مجموعه ای از قصه های پریان و داستان های دیگر، نقد، و یک مقاله سیاسی آشوب گرایانه با نام روح آدمی در حاکمیت سوسیالیسم (۱۸۹۱) نوشت. کُمدی های اجتماعی خوش ساخت او عبارت اند از بادبزن خانم ویندرمیر(۱۸۹۲) و شوهر دلخواه (۱۸۹۵). نمایش نامۀ سالومه (۱۸۹۳)، که بر اساس شخصیتی انجیلی استوار بود، به زبان فرانسوی نوشته شد؛ این اثر که ادارۀ سانسور انگلستان آن را فضاحت بار دانست، نخست در ۱۸۹۶ با هنرمندی سارا برنار در نقش اوّل اجرا شد. ازجملۀ عشاقش لُرد آلفرد داگلاس بود که ارتباط این دو، رسوایی اجتماعی، ورشکستگی مالی، و زندانی شدن وایلد را به دنبال داشت. شعر بلند قصیدۀ زندان ریدینگ (۱۸۹۸) و نامه ای که با عنوان دِ پروفوندیس (۱۹۰۵) در زندان نوشته شد، به شرح روابط او می پردازند. پس از رهایی از زندان در ۱۸۹۷، در فرانسه زندگی کرد و در گورستان پِرـ لاشز پاریس به خاک سپرده شد.
wikijoo: وایلد،_اسکار_(۱۸۵۴ـ۱۹۰۰)