وایِرشْتراس، کارْل (۱۸۱۵ـ۱۸۹۷)(Weierstrass, Karl)
وایِرشْتراس، کارْل
ریاضی دان آلمانی. تحقیقات او به شناخت عمیق توابع کمک کرد. در ۱۸۷۱، نشان داد توابعی پیوسته در بازهای وجود دارند که در هیچ کجایِ آن بازه مشتق ندارند. در اُستنفلد، واقع در وستفالی، زاده شد و برای معلمی آموزش دید. از ۱۸۶۵، استادِ مدرسۀ سلطنتی پلی تکنیک و دانشگاه برلین بود. توفیق و اشتهار علمی او در ۱۸۵۴، و با انتشار مقاله ای آغاز شد که در آن، مسئلۀ وارون سازی انتگرال های اَبَربیضوی را حل کرده بود. پژوهش های بسیار برای روشن ساختن مفاهیمی بنیادی همچون تابع، مشتق و ماکسیمم صورت داد. در رسالۀ در باب نظریۀ توابع (۱۸۸۶)، نظریۀ جدیدی برای توابع عرضه کرد که عمدتاً براساس یادداشت های دانشجویان از درس او تدوین شده بود. در دهۀ ۱۸۹۰، براساس یادداشت های درسی، به انتشار مجموعۀ دستاوردهایش پرداخت که ۲ جلد آن پیش از مرگ او و ۵ جلد دیگر پس از مرگش انتشار یافتند.
وایِرشْتراس، کارْل
ریاضی دان آلمانی. تحقیقات او به شناخت عمیق توابع کمک کرد. در ۱۸۷۱، نشان داد توابعی پیوسته در بازهای وجود دارند که در هیچ کجایِ آن بازه مشتق ندارند. در اُستنفلد، واقع در وستفالی، زاده شد و برای معلمی آموزش دید. از ۱۸۶۵، استادِ مدرسۀ سلطنتی پلی تکنیک و دانشگاه برلین بود. توفیق و اشتهار علمی او در ۱۸۵۴، و با انتشار مقاله ای آغاز شد که در آن، مسئلۀ وارون سازی انتگرال های اَبَربیضوی را حل کرده بود. پژوهش های بسیار برای روشن ساختن مفاهیمی بنیادی همچون تابع، مشتق و ماکسیمم صورت داد. در رسالۀ در باب نظریۀ توابع (۱۸۸۶)، نظریۀ جدیدی برای توابع عرضه کرد که عمدتاً براساس یادداشت های دانشجویان از درس او تدوین شده بود. در دهۀ ۱۸۹۰، براساس یادداشت های درسی، به انتشار مجموعۀ دستاوردهایش پرداخت که ۲ جلد آن پیش از مرگ او و ۵ جلد دیگر پس از مرگش انتشار یافتند.
wikijoo: وایرشتراس،_کارل_(۱۸۱۵ـ۱۸۹۷)