وایْت، پاتریک (۱۹۱۲ـ۱۹۹۰)(White, Patrick)
وایْت، پاتریک
نویسندۀ استرالیایی. بیش از هر کس دیگر ادبیات استرالیایی را به عرصۀ جهانی وارد کرد. رمان های او، که تا اندازه ای تمثیلی اند، به کاوش در زندگی ساکنان اولیۀ استرالیا می پردازند و غالباً با مردم ناهمگون یا درک ناشدنی سروکار دارند، که از آن جمله اند: داستان عمه (۱۹۴۸)، که در جریان سفرش به استرالیا نوشته است؛ درخت انسان (۱۹۵۵)؛ وُس (۱۹۵۷) بر پایۀ زندگی بدفرجام لودویگ لایکهارت کاشف قرن ۱۹؛ و سواران در ارابه (۱۹۶۱)، که بررسی زندگی حاشیه ای شهری است. در ۱۹۷۳ برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات شد. وایت پس از عزل حکومت گاف ویتلام در ۱۹۷۵، جمهوری خواهی پرشور شد و در ۱۹۷۶ نشان استرالیایی خود را پس داد و در سال های آخر عمرش جزو طرفداران حفظ محیط زیست شد. متعلق به خانوادۀ روستایی و اصیل استرالیایی بود، که در لندن زاده شد و در استرالیا و انگلستان تحصیل کرد. پس از پایان تحصیلاتش در کیمبریج، ساکن لندن شد و به نویسندگی پرداخت و در ۱۹۴۰ افسر اطلاعات نیروی هوایی سلطنتی شد. در دهۀ ۱۹۴۰ برای اقامت به استرالیا بازگشت. درخت انسان داستان زندگی خانواده ای کاوشگر از دهۀ ۱۸۸۰ تا دهۀ ۱۹۳۰ است. از دیگر رمان های اوست:تشریح گر زندگان (۱۹۷۰)،چشم طوفان (۱۹۷۳)،قضیۀ توایبورن (۱۹۷۹)، و آخرین اثرش خاطرات بسیار کسان در یک تن (۱۹۸۶). علاوه بر رمان نویسی، نمایش نامه، شعر، و داستان کوتاه نیز می نوشت. پولِ جایزۀ نوبل را صرف ایجاد جایزه ای ادبی برای نویسندگان استرالیایی کرد که سزاوار شهرت بیشتری بودند. زندگی نامۀ خودنوشت او با نام تَرَک در شیشه در ۱۹۸۱ منتشر شد. وایت کودکی اش را در روستایی استرالیایی گذراند. دربارۀ این دوره چنین گفته است: «احساس می کنم تأثیر هیچ اتفاقی به اندازۀ تأثیر این چشم انداز استرالیایی عجیب و مرده نبوده است». در استرالیا و انگلستان تحصیل و کار کرد، اقامتش به تناوب در هر دو کشور بود، و هنگامی که در انگلستان زندگی می کرد، سفرهای بسیاری در اروپا کرد. نخستین رمان او، درۀ شاد (۱۹۳۹)، برندۀ نشان طلای انجمن ادبی استرالیا شد. منتقدان نخستین رمان های او را با آثار جیمز جویس مقایسه می کردند و اگرچه گاهی خواندن آثار او را دشوار می دانستند، قدرت خیال پردازی و اشتیاق به انحراف یا مخاطره کردن را در او تشخیص دادند. در ۱۹۴۰ به نیروی هوایی سلطنتی پیوست و در مقام مأمور اطلاعات در سودان و مصر خدمت کرد. در ۱۹۴۵ به استرالیا بازگشت و آن جا بود که نوشتن را از سرگرفت و تا هنگام مرگش در همان جا زیست.
وایْت، پاتریک
نویسندۀ استرالیایی. بیش از هر کس دیگر ادبیات استرالیایی را به عرصۀ جهانی وارد کرد. رمان های او، که تا اندازه ای تمثیلی اند، به کاوش در زندگی ساکنان اولیۀ استرالیا می پردازند و غالباً با مردم ناهمگون یا درک ناشدنی سروکار دارند، که از آن جمله اند: داستان عمه (۱۹۴۸)، که در جریان سفرش به استرالیا نوشته است؛ درخت انسان (۱۹۵۵)؛ وُس (۱۹۵۷) بر پایۀ زندگی بدفرجام لودویگ لایکهارت کاشف قرن ۱۹؛ و سواران در ارابه (۱۹۶۱)، که بررسی زندگی حاشیه ای شهری است. در ۱۹۷۳ برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات شد. وایت پس از عزل حکومت گاف ویتلام در ۱۹۷۵، جمهوری خواهی پرشور شد و در ۱۹۷۶ نشان استرالیایی خود را پس داد و در سال های آخر عمرش جزو طرفداران حفظ محیط زیست شد. متعلق به خانوادۀ روستایی و اصیل استرالیایی بود، که در لندن زاده شد و در استرالیا و انگلستان تحصیل کرد. پس از پایان تحصیلاتش در کیمبریج، ساکن لندن شد و به نویسندگی پرداخت و در ۱۹۴۰ افسر اطلاعات نیروی هوایی سلطنتی شد. در دهۀ ۱۹۴۰ برای اقامت به استرالیا بازگشت. درخت انسان داستان زندگی خانواده ای کاوشگر از دهۀ ۱۸۸۰ تا دهۀ ۱۹۳۰ است. از دیگر رمان های اوست:تشریح گر زندگان (۱۹۷۰)،چشم طوفان (۱۹۷۳)،قضیۀ توایبورن (۱۹۷۹)، و آخرین اثرش خاطرات بسیار کسان در یک تن (۱۹۸۶). علاوه بر رمان نویسی، نمایش نامه، شعر، و داستان کوتاه نیز می نوشت. پولِ جایزۀ نوبل را صرف ایجاد جایزه ای ادبی برای نویسندگان استرالیایی کرد که سزاوار شهرت بیشتری بودند. زندگی نامۀ خودنوشت او با نام تَرَک در شیشه در ۱۹۸۱ منتشر شد. وایت کودکی اش را در روستایی استرالیایی گذراند. دربارۀ این دوره چنین گفته است: «احساس می کنم تأثیر هیچ اتفاقی به اندازۀ تأثیر این چشم انداز استرالیایی عجیب و مرده نبوده است». در استرالیا و انگلستان تحصیل و کار کرد، اقامتش به تناوب در هر دو کشور بود، و هنگامی که در انگلستان زندگی می کرد، سفرهای بسیاری در اروپا کرد. نخستین رمان او، درۀ شاد (۱۹۳۹)، برندۀ نشان طلای انجمن ادبی استرالیا شد. منتقدان نخستین رمان های او را با آثار جیمز جویس مقایسه می کردند و اگرچه گاهی خواندن آثار او را دشوار می دانستند، قدرت خیال پردازی و اشتیاق به انحراف یا مخاطره کردن را در او تشخیص دادند. در ۱۹۴۰ به نیروی هوایی سلطنتی پیوست و در مقام مأمور اطلاعات در سودان و مصر خدمت کرد. در ۱۹۴۵ به استرالیا بازگشت و آن جا بود که نوشتن را از سرگرفت و تا هنگام مرگش در همان جا زیست.
wikijoo: وایت،_پاتریک_(۱۹۱۲ـ۱۹۹۰)