وایت واکر ( انگلیسی: White Walker ) یک موجود انسان نما در مجموعهٔ تلویزیونی بازی تاج وتخت و رمان ترانه یخ و آتش اثرِ جرج آر. آر. مارتین است. در آغاز، از این شخصیت خیالی با نام «دیگران» در رمان یاد شده است که تهدیدی فراطبیعی برای بشر محسوب می شوند. این موجودات در فراسوی دیوار بزرگ در «وستروس» ساکن هستند. [ ۱] [ ۲]
مارتین این موجودات را با نام «دیگران» در همان پیش گفتار رمان بازی تاج وتخت ( ۱۹۹۶ ) چنین شرح می دهد: «بلندقد… لاغر و نحیف و سخت چون استخوان های کهن، با گوشتی سفید و رنگ پریده همچون شیر» و چشمانی «نافذ و آبی تر از هر چشم انسانی دیگر؛ آبی چون یخ مذاب». در حضور سرمای طاقت فرسا، این موجودات زرهی بر تن دارند که «گویی با حرکت شان، رنگ عوض می کنند» و شمشیرهای یخی نازکی حمل می کنند که می تواند فولاد را هم خُرد کند. این «دیگران»، در سکوت حرکت می کنند و زبان مخصوص به خود را دارند. مارتین شرح می دهد که صدایشان «همچون صدای ترک خوردن یخ بر سطح یک دریاچهٔ منجمد در زمستان» است. [ ۳] در طوفان شمشیرها ( ۲۰۰۰ ) معلوم می شود که آن ها نسبت به «دراگون گِلَس» ( نوعی ابسیدین ) آسیب پذیر هستند[ ۴] و سَـموِل تارلی یکی از آنان را بدین گونه می کشد.
در رقصی با اژدهایان، سَـموِل اسنادی بسیار کهن پیدا می کند که در آن ها ذکر شده که این «دیگران»، نسبت به یک مادهٔ دیگر به نام «دراگون استیل» هم آسیب پذیرند که خودش و جان اسنو حدس می زنند همان «فولاد والرین» باشد. [ ۵]
هر موجودی که توسط «دیگران» کشته شود، کمی بعد دوباره زنده شده و به موجودی موسوم به «وایت» مبدل می شود که فناناپذیر، با پوستی رنگ پریده و دست های سیاه و چشمانی براق هستند. [ ۳] [ ۶] «دراگون گِلَس» هیچ اثری بر «وایت ها» ندارد. [ ۷] با آنکه می توان به لحاظ فیزیکی به آن ها آسیب زد، اما حتی اعضای تکه تکه شدهٔ آنها، زنده و متحرک باقی می مانند و تنها راه از بین بردنشان، آتش ( سوزاندن ) است. [ ۶] [ ۷]
انسان هایی که در آن سوی دیوار بزرگ زندگی می کنند، و توسط ساکنان وستروس «وحشیان» یا «بربرها» لقب گرفته اند، جسد مردگان خودشان را می سوزاند تا بعدها تبدیل به یکی از این «وایت ها» نشوند. [ ۸]
در مجموعهٔ تلویزیونی بازی تاج وتخت محصول اچ بی او، نقش یکی از وایت واکرهای اصلی را راس مولان[ ۹] [ ۱۰] و نقش پادشاه آنان یعنی «نایت کینگ» را ابتدا ریچارد بریک در قسمت چهارم از فصل چهارم سریال، [ ۱۱] [ ۱۲] [ ۱۳] و سپس هنرپیشهٔ اسلواک «ولادیمیر فوردیک» ( از فصل ششم به بعد ) ایفا می کنند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمارتین این موجودات را با نام «دیگران» در همان پیش گفتار رمان بازی تاج وتخت ( ۱۹۹۶ ) چنین شرح می دهد: «بلندقد… لاغر و نحیف و سخت چون استخوان های کهن، با گوشتی سفید و رنگ پریده همچون شیر» و چشمانی «نافذ و آبی تر از هر چشم انسانی دیگر؛ آبی چون یخ مذاب». در حضور سرمای طاقت فرسا، این موجودات زرهی بر تن دارند که «گویی با حرکت شان، رنگ عوض می کنند» و شمشیرهای یخی نازکی حمل می کنند که می تواند فولاد را هم خُرد کند. این «دیگران»، در سکوت حرکت می کنند و زبان مخصوص به خود را دارند. مارتین شرح می دهد که صدایشان «همچون صدای ترک خوردن یخ بر سطح یک دریاچهٔ منجمد در زمستان» است. [ ۳] در طوفان شمشیرها ( ۲۰۰۰ ) معلوم می شود که آن ها نسبت به «دراگون گِلَس» ( نوعی ابسیدین ) آسیب پذیر هستند[ ۴] و سَـموِل تارلی یکی از آنان را بدین گونه می کشد.
در رقصی با اژدهایان، سَـموِل اسنادی بسیار کهن پیدا می کند که در آن ها ذکر شده که این «دیگران»، نسبت به یک مادهٔ دیگر به نام «دراگون استیل» هم آسیب پذیرند که خودش و جان اسنو حدس می زنند همان «فولاد والرین» باشد. [ ۵]
هر موجودی که توسط «دیگران» کشته شود، کمی بعد دوباره زنده شده و به موجودی موسوم به «وایت» مبدل می شود که فناناپذیر، با پوستی رنگ پریده و دست های سیاه و چشمانی براق هستند. [ ۳] [ ۶] «دراگون گِلَس» هیچ اثری بر «وایت ها» ندارد. [ ۷] با آنکه می توان به لحاظ فیزیکی به آن ها آسیب زد، اما حتی اعضای تکه تکه شدهٔ آنها، زنده و متحرک باقی می مانند و تنها راه از بین بردنشان، آتش ( سوزاندن ) است. [ ۶] [ ۷]
انسان هایی که در آن سوی دیوار بزرگ زندگی می کنند، و توسط ساکنان وستروس «وحشیان» یا «بربرها» لقب گرفته اند، جسد مردگان خودشان را می سوزاند تا بعدها تبدیل به یکی از این «وایت ها» نشوند. [ ۸]
در مجموعهٔ تلویزیونی بازی تاج وتخت محصول اچ بی او، نقش یکی از وایت واکرهای اصلی را راس مولان[ ۹] [ ۱۰] و نقش پادشاه آنان یعنی «نایت کینگ» را ابتدا ریچارد بریک در قسمت چهارم از فصل چهارم سریال، [ ۱۱] [ ۱۲] [ ۱۳] و سپس هنرپیشهٔ اسلواک «ولادیمیر فوردیک» ( از فصل ششم به بعد ) ایفا می کنند.
wiki: وایت واکر