وایانگ، همچنین به عنوان واجانگ شناخته شده است، شکل سنتی از بازی عروسک خیمه شب بازی سایه ای که در فرهنگ جاوه ای، اندونزی[ ۱] است و شکل سنتی هنر عروسک گردانی که در اندونزی و سایر مناطق جنوب شرقی آسیا یافت می شود، [ ۲] که در آن داستانی نمایشی از طریق سایه های عروسک ها و گاه با شخصیت های انسانی روایت می شود. [ ۳] ریشه های آن در گسترش هندوئیسم در دوره قرون وسطی و ورود هنرهای عروسکی چرمی به نام تالوبومالاتا از جنوب هند دنبال می شود. [ ۱] [ ۴] [ ۵]
وایانگ به کل نمایش اشاره دارد ولی گاهی عروسک چرمی به خودی خود وایانگ گفته می شود. [ ۶] نمایش های تئاتر عروسکی سایه ای با یک ارکستر گاملان در جاوه و در بالی همراه هستند. داستان های دراماتیک اسطوره ها را، مانند قسمت هایی از حماسه های هندو، رامایانا و ماهاباراتا، و همچنین اقتباس های محلی از افسانه های فرهنگی به تصویر می کشد. [ ۱] [ ۵] به طور سنتی، نمایش توسط یک dalang، یک هنرمند و یک رهبر معنوی اجرا می شود و مردم نمایش را از دو طرف صفحه تماشا می کنند. [ ۳]
یونسکو در ۷ نوامبر ۲۰۰۳ وایانگ کولیت ( wayang kulit ) ، تئاتر عروسکی سایه ای و مشهورترین وایانگ اندونزیایی را به عنوان شاهکارهای شفاهی و ناملموس میراث بشری معرفی کرد. در ازای تأیید و ثبت این اثر، یونسکو از اندونزیایی ها خواست تا این سنت را حفظ کنند. [ ۷] وایانگ همچنین در مالزی، تایلند، کامبوج و لائوس یک شکل هنری مهم تاریخی بوده است. [ ۲] [ ۸] [ note ۱]
اصطلاح wayang واژه ای از زبان جاوه ای به معنای «سایه»[ ۱۱] یا «تخیل» است. معادل این کلمه در اندونزیایی کنونی bayang است. در واژگان مدرن جاوایی و اندونزیایی، wayang می تواند به خود عروسکی یا کل عملکرد تئاتر عروسکی اشاره کند.
وایانگ تئاتر عروسکی سایه ای سنتی در اندونزی و سایر کشورهای جنوب شرقی آسیا است. [ ۲] [ ۱] [ ۳] هیچ مدرکی مبنی بر وجود این هنر در اندونزی باستان وجود ندارد. اولین شواهد مربوط به اواخر هزاره اول میلادی، در متون دوره قرون وسطایی و اماکن باستانی است. سرچشمه وایانگ نامشخص است. [ ۱۲] وایانگ یا نمایش سایه ها ( نمایش عروسکی ) یکی از قدیمیترین شیوه های تئاتر کاغذی یا عروسکی در جهان است. اجرای این نمایش همیشه با موسیقی و ارکستر سازهای کوبه ای کوک شدهٔ گاملن همراهی می شود. وایانگ فرم های مختلفی دارد که در هر یک از آنها، برای روایت و داستان سرایی از ابزار گوناگون استفاده می شود. وایانگ ها در واقع نوعی نمایش ـ موسیقایی هستند، که در نزد مردم محبوبیت بسیار زیادی دارند. [ ۱۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفوایانگ به کل نمایش اشاره دارد ولی گاهی عروسک چرمی به خودی خود وایانگ گفته می شود. [ ۶] نمایش های تئاتر عروسکی سایه ای با یک ارکستر گاملان در جاوه و در بالی همراه هستند. داستان های دراماتیک اسطوره ها را، مانند قسمت هایی از حماسه های هندو، رامایانا و ماهاباراتا، و همچنین اقتباس های محلی از افسانه های فرهنگی به تصویر می کشد. [ ۱] [ ۵] به طور سنتی، نمایش توسط یک dalang، یک هنرمند و یک رهبر معنوی اجرا می شود و مردم نمایش را از دو طرف صفحه تماشا می کنند. [ ۳]
یونسکو در ۷ نوامبر ۲۰۰۳ وایانگ کولیت ( wayang kulit ) ، تئاتر عروسکی سایه ای و مشهورترین وایانگ اندونزیایی را به عنوان شاهکارهای شفاهی و ناملموس میراث بشری معرفی کرد. در ازای تأیید و ثبت این اثر، یونسکو از اندونزیایی ها خواست تا این سنت را حفظ کنند. [ ۷] وایانگ همچنین در مالزی، تایلند، کامبوج و لائوس یک شکل هنری مهم تاریخی بوده است. [ ۲] [ ۸] [ note ۱]
اصطلاح wayang واژه ای از زبان جاوه ای به معنای «سایه»[ ۱۱] یا «تخیل» است. معادل این کلمه در اندونزیایی کنونی bayang است. در واژگان مدرن جاوایی و اندونزیایی، wayang می تواند به خود عروسکی یا کل عملکرد تئاتر عروسکی اشاره کند.
وایانگ تئاتر عروسکی سایه ای سنتی در اندونزی و سایر کشورهای جنوب شرقی آسیا است. [ ۲] [ ۱] [ ۳] هیچ مدرکی مبنی بر وجود این هنر در اندونزی باستان وجود ندارد. اولین شواهد مربوط به اواخر هزاره اول میلادی، در متون دوره قرون وسطایی و اماکن باستانی است. سرچشمه وایانگ نامشخص است. [ ۱۲] وایانگ یا نمایش سایه ها ( نمایش عروسکی ) یکی از قدیمیترین شیوه های تئاتر کاغذی یا عروسکی در جهان است. اجرای این نمایش همیشه با موسیقی و ارکستر سازهای کوبه ای کوک شدهٔ گاملن همراهی می شود. وایانگ فرم های مختلفی دارد که در هر یک از آنها، برای روایت و داستان سرایی از ابزار گوناگون استفاده می شود. وایانگ ها در واقع نوعی نمایش ـ موسیقایی هستند، که در نزد مردم محبوبیت بسیار زیادی دارند. [ ۱۳]
wiki: وایانگ