وای وای کردن. [ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) شیون و زاری کردن و سخت نالیدن : زن او پیش آمد، ساره ، و بانگ همی کرد، وای وای و ولوله همی کرد. ( تفسیر قرآن مجید چ متینی ص 278 ).
