واکنشگاه غشایی

واکنشگاه غشایی[ ۱] یا بایوراکتور غشایی ترکیب فرآیندهای بیولوژیکی با جداسازی غشای یکی از جدیدترین تکنولوژی های تصفیه فاضلاب می باشد که به سرعت در حال رشد در این صنعت است. راکتورهای بیولوژیکی ( Membrane bio reactor ) که از یک راکتور بیولوژیکی ( بیوراکتور ) با بیومس معلق و غشاهای میکروفیلتراسیون با قطر منافذ 4 - 1 میکرون جهت جداسازی جامدات تشکیل شده اند، دارای کاربردهای زیادی در تصفیه فاضلاب هستند. این سیستم ها ممکن است با بیورآکتورهای دارای بیومس معلق هوازی یا بی هوازی استفاده شوند. سیستم های غشا می توانند فاضلاب خروجی را به کیفیت فاضلاب خروجی حاصل از ترکیب ته نشینی ثانویه و میکروفیلتراسیون برسانند؛ جایگزین واحدهای ته نشینی، فیلتراسیون شنی و گندزدایی می شوند که در روش های سنتی لجن فعال برای جداسازی مواد معلق استفاده می شدند. سیستمهای MBR علاوه براینکه کیفیت خروجی بسیار بالایی دارند، مساحت کمتری را نسبت به سیستم های سنتی اشغال می کنند و در مقابل شوک های تغییرات ورودی مقاوم ترند. تکنولوژی MBR موجب عملکرد فرآیند بیولوژیکی با دوره طولانی عمر لجن ( معمولاً بین 20 تا 100 روز ) و افزایش غلظت mix liquor suspended solid در محدوده mg/Lit 8000 - 15000 می شود. غلظت های زیاد MLSS و میزان بالای SRT مزایای زیادی را شامل خواهد شد که عبارتند از تثبیت عملکرد لجن فعال، نیترفیکاسیون کامل و کاهش تولید لجن مازاد. غلظت بالای MLSS همچنین موجب کاهش حجم مورد نیاز هوادهی به مقدار 30 تا 50 درصد در مقایسه با روش سنتی است. سیستم های MBR ممکن است با بیوراکتورهای دارای بیومس معلق هوازی یا بی هوازی استفاده شوند. سیستم های غشا می توانند فاضلاب خروجی را به کیفیت فاضلاب خروجی حاصل از ترکیب ته نشینی ثانویه و میکروفیلتراسیون برسانند. MBR ها برای تصفیه فاضلاب های بهداشتی و صنعتی و استفاده مجدد آب کاربرد دارند. [ ۲]