واکنش وورتز–فیتیگ

دانشنامه عمومی

واکنش وورتز - فیتیگ یک واکنش شیمیایی میان یک آریل هالید با یک آلکیل هالید و فلز سدیم در حضور اتر خشک است. [ ۱] این واکنش برای اولین بار، توسط چارلز آدولف وورتز در سال ۱۸۵۵ گزارش شد. [ ۲] [ ۳] این واکنش در ابتدا و به صورت سنتی تنها شامل جفت شدن دو گروه آلکیل هالید بود، [ ۴] [ ۵] با این حال ویلهلم فیتیگ با توسعه این واکنش به آریل هالیدها در دهه ۱۹۸۰ میلادی، عملا راه را برای انجام واکنش جفت شدن متقاطع وورتز میان یک آلکیل و یک آریل فراهم نمود [ ۶] [ ۷] نام واکنش به افتخار هر دو نفر، به صورت وورتز - ویتیگ گذاشته شده است.
به صورت کلی دو روش اصلی بریا توصیف سازوکار انجام واکنش وجود دارد. [ ۸] [ ۹] در روش اول، ابتدا با مداخله سدیم، گونه رادیکالی آریل و آلکیل تشکیل می شود و در مرحله بعد این دو گونه رادیکالی با یکدیگر تشکیل یک پیوند کربن - کربن جدید را می دهند.
در روش دوم، در ابتدا یک گونه آلی فلزی از سدیم و ترکیب آریل ایجاد می شود و در مرحله بعد، این گونه آریلی تشکیل شده به عنوان یک هسته دوست به آریل هالید موجود حمله و منجر به تشکیل یک پیوند کربن - کربن جدید می شود.
عکس واکنش وورتز–فیتیگعکس واکنش وورتز–فیتیگعکس واکنش وورتز–فیتیگ
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس