واکنش زنجیره ای پلیمراز بی درنگ ( به انگلیسی: real - time polymerase chain reaction ) که مخفف آن ( RT - PCR ) است یا همچنین واکنش زنجیره ای پلیمراز کمّی ( به انگلیسی: quantitative polymerase chain reaction ) یک روش آزمایشگاهی زیست شناسی مولکولی برپایهٔ واکنش زنجیره ای پلیمراز ( PCR ) است. این واکنش همانند PCR معمولی، بر تکثیر مولکول دی ان ای هدف نظارت می کند ولی در نهایت، به نتیجه یکسانی نمی رسد. محدودیت سیستم PCR معمولی، عدم توانایی بررسی کمی میزان بیان یک ژن است که واکنش زنجیره ای پلیمراز کمی برای انجام این هدف تعریف شده است.
دو روش معمول برای تشخیص محصولات این واکنش وجود دارد. یکی رنگ های فلورسنت غیراختصاصی که با هر دی ان ای دو رشته ای پیوند بر قرار می کنند و دیگری کاوشگرهای دی ان ای اختصاصی که دنباله ای از اولیگونوکلئوتیدهای دارای گزارشگر فلورسنس هستند که تشخیص آن ها تنها پس از پیوندزنی کاوشگر با دنبالهٔ مکمل آن امکان پذیر است.
واکنش زنجیره ای پلیمراز کمی با استفاده از فلورسانس تحت نظارت واکنش زنجیره ای پلیمراز رونویسی معکوس برای تجزیه و تحلیل بیان ژن و تعیین مقدار آران ای ویروسی در محیط های تحقیقاتی و بالینی مورد استفاده قرار می گیرد. ارتباط تنگاتنگ بین روش های کمی و معکوس باعث شده است تا از واژه کمی به معنای معکوس استفاده شود. چنین استفاده ای ممکن است گیج کننده باشد. [ ۱] واکنش کمی بدون واکنش معکوس، برای تعیین تعداد کمی یک قطعه خاص از دی ان ای به کار می رود. در مقابل، واکنش معکوس به تنهایی می تواند برای فعال سازی همتاسازی مولکولی، توالی یابی یا تشخیص ساده آران ای به کار رود.
در سیستم واکنش زنجیره ای پلیمراز بی درنگ جهت بررسی میزان بیان یک ژن، ابتدا با کمک آنزیم رونوشت بردار معکوس مولکول های آران ای را به دی ان ای مکمل تبدیل می کنند. سپس به نمونه دی ان ای، رنگ سبز سایبر I اضافه می گردد که به آن خاصیت فلورسانسی می دهد. سرانجام نمونه را وارد چرخه های واکنش زنجیره ای پلیمراز بی درنگ می کنند و به ازای ساخته شدن هر رشتهٔ دی ان ای جدید، رنگ سبز سایبر به رشته متصل می شود و دستگاه توسط سیستم اپتیکی خود خوانش فلورسانتی را شروع می کند و برای هر نمونه یک نمودار تکثیر ترسیم می کند. هر نقطه از نمودار تکثیر نشان دهنده میزان اتصال سایبر سبز به رشته دی ان ای می باشد و بدین صورت به میزان دی ان ای بیان شده در هر نمونه پی برده می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدو روش معمول برای تشخیص محصولات این واکنش وجود دارد. یکی رنگ های فلورسنت غیراختصاصی که با هر دی ان ای دو رشته ای پیوند بر قرار می کنند و دیگری کاوشگرهای دی ان ای اختصاصی که دنباله ای از اولیگونوکلئوتیدهای دارای گزارشگر فلورسنس هستند که تشخیص آن ها تنها پس از پیوندزنی کاوشگر با دنبالهٔ مکمل آن امکان پذیر است.
واکنش زنجیره ای پلیمراز کمی با استفاده از فلورسانس تحت نظارت واکنش زنجیره ای پلیمراز رونویسی معکوس برای تجزیه و تحلیل بیان ژن و تعیین مقدار آران ای ویروسی در محیط های تحقیقاتی و بالینی مورد استفاده قرار می گیرد. ارتباط تنگاتنگ بین روش های کمی و معکوس باعث شده است تا از واژه کمی به معنای معکوس استفاده شود. چنین استفاده ای ممکن است گیج کننده باشد. [ ۱] واکنش کمی بدون واکنش معکوس، برای تعیین تعداد کمی یک قطعه خاص از دی ان ای به کار می رود. در مقابل، واکنش معکوس به تنهایی می تواند برای فعال سازی همتاسازی مولکولی، توالی یابی یا تشخیص ساده آران ای به کار رود.
در سیستم واکنش زنجیره ای پلیمراز بی درنگ جهت بررسی میزان بیان یک ژن، ابتدا با کمک آنزیم رونوشت بردار معکوس مولکول های آران ای را به دی ان ای مکمل تبدیل می کنند. سپس به نمونه دی ان ای، رنگ سبز سایبر I اضافه می گردد که به آن خاصیت فلورسانسی می دهد. سرانجام نمونه را وارد چرخه های واکنش زنجیره ای پلیمراز بی درنگ می کنند و به ازای ساخته شدن هر رشتهٔ دی ان ای جدید، رنگ سبز سایبر به رشته متصل می شود و دستگاه توسط سیستم اپتیکی خود خوانش فلورسانتی را شروع می کند و برای هر نمونه یک نمودار تکثیر ترسیم می کند. هر نقطه از نمودار تکثیر نشان دهنده میزان اتصال سایبر سبز به رشته دی ان ای می باشد و بدین صورت به میزان دی ان ای بیان شده در هر نمونه پی برده می شود.
