واکنش بوخنر–کورتیوس–اشلوتربک ( به انگلیسی: Buchner–Curtius–Schlotterbeck reaction ) یک واکنش شیمیایی در شیمی آلی است که طی آن یک آلدهید یا کتون با یک دی آزوآلکان آلیفاتیک واکنش داده و تولید یک متیل کتون، یک آلفا - اپوکسید و یک آلدهید می کند. [ ۱] این واکنش نخست در سال ۱۸۸۵ میلادی توسط دو شیمیدان به نام های ادوارد بوخنر و تئودور کورتیوس کشف گردید و سپس در سال ۱۹۰۷ میلادی توسط فریتز شلوتبرگ توسعه یافت. [ ۲] [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف