واکنش ابشاری

واکنش آبشاری. واکنش آبشاری[ الف] ، که به عنوان واکنش دومینو[ ب] یا واکنش پشت سر هم[ پ] شناخته می شود، یک فرایند شیمیایی است که حداقل دو واکنش متوالی را شامل می شود، به طوری که واکنش بعدی تنها به دلیل عملکرد شیمیایی شکل گرفته در مرحله پیشین رخ می دهد. [ ۱] در واکنش های آبشاری، جداسازی واسطه ها لازم نیست، زیرا هر واکنشی که دنباله را تشکیل می دهد خود به خود رخ می دهد. در دقیق ترین تعریف این اصطلاح، شرایط واکنش در بین مراحل متوالی یک آبشار تغییر نمی کند و پس از مرحله اولیه هیچ واکنشگر جدیدی اضافه نمی شود. [ ۱] [ ۲] در مقابل، روش های سنتز یکجا به طور مشابه اجازه می دهند حداقل دو واکنش متوالی و بدون جداسازی واسطه ها انجام شوند، اما مانع از افزودن واکنشگرهای جدید یا تغییر شرایط پس از اولین واکنش نمی شوند؛ بنابراین، هر واکنش آبشاری نیز یک روش سنتز یکجا است، در حالی که عکس آن صادق نیست. [ ۱] اگرچه اغلب فقط از دگرگونی های درون مولکولی تشکیل می شود، واکنش های آبشاری می توانند به صورت بین مولکولی نیز رخ دهند، در این صورت آنها نیز در دسته واکنش های چند جزئی قرار می گیرند. [ ۳]
اولین نمونه از واکنش های آبشاری احتمالاً سنتز تروپینون است که در سال ۱۹۱۷ توسط رابینسون گزارش شد. [ ۴] از آن زمان، استفاده از واکنش های آبشاری گسترش یافته است. به طور مشابه، گسترش روش آلی مبتنی بر آبشار نیز به شدت رشد کرده است. این علاقه فزاینده به دنباله های آبشاری توسط مقالات مروری مرتبط گوناگون منتشر شده در چند دهه گذشته بازتاب داده شده است. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۵] [ ۶] [ ۷] [ ۸] [ ۹] [ ۱۰] یک زمینه رو به رشد متمرکز، گسترش کاتالیز نامتقارن فرایندهای آبشاری با استفاده از کاتالیزورهای آلی کایرال یا کمپلکس های فلزی انتقالی کایرال است. [ ۳] [ ۷] [ ۱۰] [ ۱۱]
↑ cascade reaction ↑ domino reaction ↑ tandem reaction