واکن

لغت نامه دهخدا

واکن. [ ک ِ ] ( ع ص ) نشسته. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). جالس. ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). || پرنده نشسته بردیوار یا چوب یا درخت. ( از اقرب الموارد ). || مرغ بیضه در زیر گرفته. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). مرغ تخم در زیر گرفته. ( ناظم الاطباء ). ج ، وُکون.

واکن. [ ک ُ ] ( نف مرکب ) واکننده. بازکننده. گشاینده. || ( اِمرکب ) ابزار باز کردن در قوطی و بطری و امثال آن.
- در بطری واکن ؛ آلت باز کردن در بطری.

فرهنگ فارسی

( صفت ) وا کننده باز کننده . یا در واکن . ابزاری که در قوطی و بطری و مانند آنرا باز کند. یا در بطری واکن .
نشسته . یا پرنده نشسته بر دیوار یا چوب یا درخت

واژه نامه بختیاریکا

بر پا کننده؛ سامان دهنده

دانشنامه عمومی

واکن ( به لاتین: Wakken ) یک منطقهٔ مسکونی در بلژیک است که در دانترژم واقع شده است. [ ۱] واکن ۵٫۳۶ کیلومتر مربع مساحت و ۲٬۸۰۱ نفر جمعیت دارد.
عکس واکن

واکن (شلسویگ هولشتاین). واکن ( به آلمانی: Wacken ) یک شهر در آلمان است که در Schenefeld واقع شده است. [ ۱] واکن ۱٬۸۵۰ نفر جمعیت دارد.
عکس واکن (شلسویگ هولشتاین)عکس واکن (شلسویگ هولشتاین)عکس واکن (شلسویگ هولشتاین)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس