واپکیدن. [ پ َ دَ ]( مص مرکب ) پوشیدن دهن و یا صورت. || انداختن چیزی از دهن. || تف از دهن بیرون افتادن در وقت حرف زدن. || بیهوده گفتن. ( ناظم الاطباء ). || به دهن انداختن : گرفته بکف واپکیده چنان که بد دانه و کشته آندم نهان.میرنظمی ( از فرهنگ شعوری ج 2 ص 18 ).
