واپس گریختن

لغت نامه دهخدا

واپس گریختن. [ پ َ گ ُ ت َ ] ( مص مرکب ) به عقب فرار کردن :
نکته ها چون تیغ پولاد است تیز
گر نداری تو سپر واپس گریز.
مولوی ( مثنوی ، دفتر اول ص 16 چ خاور ).
و رجوع به واپس شود.

فرهنگ فارسی

بعقب فرار کردن

پیشنهاد کاربران

بپرس