( واهم آوردن ) واهم آوردن. [ هََ وَ دَ ] ( مص مرکب ) ضم. تکنیع. ( تاج المصادربیهقی ). گرد کردن. ( یادداشت مرحوم دهخدا ): عسیل ؛ جاروب عطار که آنچه بصلایه سایند بدان واهم آورند. ( السامی ).
