واهان میهرانی تکیان ( ارمنی: Վահան Միհրանի Թէքէեան ) شاعر مردمی و فعال اجتماعی اهل ارمنستان بود. وی یکی از برجسته ترین شاعران زبان ارمنی در ابتدای سده بیستم بود.
وی در ۲۱ ژانویه ۱۸۷۸ در محله اورتاکوی کنستانتینوپل به دنیا آمد. وی کوچکترین فرزند خانواده بود. در سن ۱۱ سالگی پدرش درگذشت. تکیان در مدارس «نرسیسیان بربریان» و «گتروناکان» تحصیل نمود. تکیان به عنوان سردبیر روزنامه و همچنین به عنوان معلم، فعال سیاسی و اجتماعی فعالیت نمود. وی بین سال های ۱۹۲۶–۱۹۳۲ سردبیر روزنامه «آفتاب» ( به ارمنی: արեւ ) چاپ قاهره و در سال ۱۹۳۷ بنیانگذار و سردبیر روزنامه «بیداری» ( به ارمنی: զարթոնք ) چاپ بیروت بود. در محافل ادبی ارمنی، از وی به خاطر سرودن اشعارش به ویژه غزلیات بی نظیرش در حوزه ادبیات ارمنی، با عنوان «شاهزاده شعر ارمنی» یاد می شود. محور اشعار وی عمدتاً در باب عشق بود.
برخی از آخرین اشعار وی عبارتند از: «کلیسای جامع ارامنه»، «امشب خاطره تو»، «دعای قبل از شامگاه»، «هنگامی که روز به پایان برسد»، «نام تو».
وی در ۴ آوریل ۱۹۴۵ در قاهره درگذشت و در گورستان ارمنی های قاهره به خاک سپرده شد.
• ۱۹۰۱ - دردها «Հոգեր» ( پاریس )
• ۱۹۱۴ - رستاخیز اعجازآور «Հրաշալի յարութիւն» ( کنستانتینوپل )
• ۱۹۱۸ - نیمه شب تا سپیده دم «Կէս գիշերէն մինչև արշալոյս» ( پاریس )
• ۱۹۳۳ - عشق «Սէր» ( پاریس )
• ۱۹۴۳ - ترانه ارمنستان «Հայերգութիւն» ( قاهره )
• ۱۹۴۴ - غزلیات «Տաղարան» ( قاهره )
• ۱۹۴۵ - مجموعه اشعار «Ամբողջական երկեր» ( قاهره ՝ ۱۵ جلد، تاکنون ۹ جلد به چاپ رسیده )
• ۱۹۵۸ - اشعار «Երկեր» ( ایروان )
• ۱۹۷۰ - «Հատընտիր» ( ایروان )
• ۱۹۷۸ - «Իրիկվան խորհուրդներ» ( ایروان )
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفوی در ۲۱ ژانویه ۱۸۷۸ در محله اورتاکوی کنستانتینوپل به دنیا آمد. وی کوچکترین فرزند خانواده بود. در سن ۱۱ سالگی پدرش درگذشت. تکیان در مدارس «نرسیسیان بربریان» و «گتروناکان» تحصیل نمود. تکیان به عنوان سردبیر روزنامه و همچنین به عنوان معلم، فعال سیاسی و اجتماعی فعالیت نمود. وی بین سال های ۱۹۲۶–۱۹۳۲ سردبیر روزنامه «آفتاب» ( به ارمنی: արեւ ) چاپ قاهره و در سال ۱۹۳۷ بنیانگذار و سردبیر روزنامه «بیداری» ( به ارمنی: զարթոնք ) چاپ بیروت بود. در محافل ادبی ارمنی، از وی به خاطر سرودن اشعارش به ویژه غزلیات بی نظیرش در حوزه ادبیات ارمنی، با عنوان «شاهزاده شعر ارمنی» یاد می شود. محور اشعار وی عمدتاً در باب عشق بود.
برخی از آخرین اشعار وی عبارتند از: «کلیسای جامع ارامنه»، «امشب خاطره تو»، «دعای قبل از شامگاه»، «هنگامی که روز به پایان برسد»، «نام تو».
وی در ۴ آوریل ۱۹۴۵ در قاهره درگذشت و در گورستان ارمنی های قاهره به خاک سپرده شد.
• ۱۹۰۱ - دردها «Հոգեր» ( پاریس )
• ۱۹۱۴ - رستاخیز اعجازآور «Հրաշալի յարութիւն» ( کنستانتینوپل )
• ۱۹۱۸ - نیمه شب تا سپیده دم «Կէս գիշերէն մինչև արշալոյս» ( پاریس )
• ۱۹۳۳ - عشق «Սէր» ( پاریس )
• ۱۹۴۳ - ترانه ارمنستان «Հայերգութիւն» ( قاهره )
• ۱۹۴۴ - غزلیات «Տաղարան» ( قاهره )
• ۱۹۴۵ - مجموعه اشعار «Ամբողջական երկեր» ( قاهره ՝ ۱۵ جلد، تاکنون ۹ جلد به چاپ رسیده )
• ۱۹۵۸ - اشعار «Երկեր» ( ایروان )
• ۱۹۷۰ - «Հատընտիր» ( ایروان )
• ۱۹۷۸ - «Իրիկվան խորհուրդներ» ( ایروان )
wiki: واهان تکیان