وانیه

لغت نامه دهخدا

( وانیة ) وانیة.[ ی َ ] ( ع ص ) تأنیث وانی است. رجوع به وانی شود.
- ناقة وانیة ؛ ماده شتر سست و مانده از سیر و سفر. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). فاترة طلیح. ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

تانیث وانی است . ناقه وانیه : ماده شتر سست و مانده از سیر و سفر

پیشنهاد کاربران

بپرس